φρι Akis γιου μπάσταρντς

ή αλλιώς, 'κάποτε δίνανε και κανένα παντεσπάνι, τώρα πρέπει να την βγάζουμε με τον κάθε γεροξεκούτη'

Συννελήφθη ο Τσοχατζόπουλος. Γούαου, τηλεκάρτα που λέει και ο συμπαθής τζιμάκος. Αναρωτιέμαι, ποιο φυντάνι με πόσα μπάτσελορ, μάστερς και πι-ειτς-ντι σκέφτηκε αυτή την χαμηλού επιπέδου πρωινή διασκέδαση προς τέρψιν των πεινασμέων; Τρομερό σκεπτικό όντως, να συλληφθεί έξω από την σπιταρόνα του στον πιο ακριβό δρόμο της χώρας με όλες τις κάμερες παρατεταγμένες και να οδηγηθεί στη ΓΑΔΑ ένα από τα πιο γραφικά πολιτικά πτώματα που υπάρχουν, ο ζεν πρεμιέ του σοσιαλισμού, ο Άκης με τη μεγαλύτερη συλλογή ζιβάγκο, ο Άκης με τα παρισιάνικα γούστα, ο παρολίγο ηγέτης του κινήματος, ο παντοτινά νούμερο δύο, ο αιώνιος φάκινγκ λούζερ, ο Άκης, ο χορευταράς ο αγαπησιάρης, η ανείπωτη φαντασίωση της μέσης ελληνίδας σοσιαλίστριας και όχι μόνο. 

Νόμισε λοιπόν αυτό το κωστοπουλέικα ανατρεπτικο μυαλό που βάλθηκε να ξεφτιλίσει ταυτόχρονα και το άλλο πτώμα - αυτό της δικαστικής εξουσίας - πως μες τη μεγάλη εβδομάδα προκύρηξης των εκλογών ο κόσμος θα τσιμπήσει, πως θα εκτιμήσει τις έντιμες προσπάθειες των τεχνοκρατών να αποβάλλουν τα μίασματα του πολιτικού κόσμου, πως τέλος πάντων κάτι αλλάζει σε τούτο τον ρημάδι τον τόπο όσο επίπονο κι αν είναι, πως επιτέλους θα ξεχαστεί και η δυσάρεστη κουβέντα με τις κομματικές χρηματοδοτήσεις για τις οποίες εδώ κάνουμε μόκο και έξω τραβάνε τα μαλλιά τους ακόμη και οι πιο ξενέρωτες ευρωπαίες εταίρες. Αμ δε σύντροφοι επικοινωνιολόγοι, τρομάρα σας και τρομάρα μας. Δε τσιμπάμε, δε μασάμε, δε ξεχνάμε, δεν συγχωράμε, γενικώς δεν. Είναι πολύ αργά για θυσίες γεροξεκούτηδων στους θεούς της κάλπης και των δημοσκοπήσεων.

Τώρα, μετά την απομόνωσή του, πιο πολύ θα μας στοιχίσει ο Άκης με το να ασχοληθούμε μαζί του παρά να μην ασχοληθούμε καθόλου, εκτός κι αν δημεύσουμε το περίφημο πια σπίτι στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου και το κάνουμε Διαρκής Έκθεση Διαφθοράς και Μίζας, κάτι σαν το μουσείο της Madame Tussauds αλλά χωρίς ομοιώματα, να είναι κοντά και στο Μουσείο της Ακρόπολης, να συνδιάζονται και τα εισητήρια, κανονίζεται αυτό εύκολα, θα κάνουμε ένα διαγωνισμό, τα γνωστά βρε αδερφέ. Όσο για τον ίδιο τον Άκη, μπορούμε να τον στείλουμε συμπαρουσιαστή της Αννίτας Πάνια, να βγαίνει και ο Καρβέλας με κονκάρδα ΛΑΟΣ στους τίτλους τέλους και να του σκάει μια τούρτα στα μούτρα, όλα για τον πολιτισμό ρε πούστη. Και μιας ο λαϊκισμός μας δεν έχει όρια, για τους πιο κουλτουριάρηδες μπορούμε κάλλιστα να τον δέσουμε σαν άλλο Οδυσσέα σε ένα από τα φρέσκα γερμανικά υποβρύχια (στο ένα και μοναδικό που έχουμε παραλάβει από τα τέσσερα μέσα στη δεκαετία το οποίο και μπατάρει για τσαχπινιά) και να τον σουτάρουμε προς Βενετία μεριά, να συμμετάσχει στη Biennale, μια κινούμενη σουρεαλιστική κατάθεση ψυχής για τον πολιτικό κόσμο και τα πάθη του.

Αντί λοιπόν να πρήζουμε τα αρχίδια μας με τον ... Άκη (πραγματικά, έλεος δηλαδή) που αντιμετωπίζει τη δικαιοσύνη επειδή απλά δεν ήταν πολιτικά έξυπνος ώστε να έχει την απατούμενη κάλυψη όπως οι υπόλοιποι σωτήρες, πιο πολύ πλάκα θα είχε να συλλαμβάναμε όλους αυτούς τους μαλάκες που τον ψηφίζανε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, εκείνους που μοιράζανε τα φυλλάδια του, εκείνους που τον χρηματοδότησαν, εκείνους που του ζητούσαν εξυπηρετήσεις. Τότε φυσικά όμως θα έπρεπε να το επεκτείνουμε το μέτρο και στους ψηφοφόρους άλλων μεγάλων αστέρων της πολιτικής ηθικής και νομιμότητας και στο τέλος θα έπρεπε αναπόφευκτα να μας μπαγλαρώσουν όλους. Και επειδή δεν γίνεται να μετατραπεί μια ολόκληρη χώρα σε φυλακή ... ώπα, κάτσε. Τώρα κατάλαβα.