Οι τελευταίες μέρες κύλησαν πολύ ζοφερά, ανέμελα, ανεύθυνα και γενικώς απροσδιόριστα, σε ένα moments-from-crashing αυτόματο πιλότο κινέζικης αντιγραφής, Νιγηριανής κατασκευής και νεοελληνικής εκμετάλλευσης, όπως για παράδειγμα κυλάει ο τέντζερης κάθε φορά και βρίσκει το καπάκι ένα πράμα. Σάπιος Ιανουάριος, πέρσι είχαμε τη γρίππη των πτηνών και εφέτο τις ιώσεις των ανθρώπων. Τουλάχιστον δεν θα μαζεύω ψόφια περιστέρια από τη ταράτσα πάλι. Ενώ τώρα θα μου πείτε μαζεύω τη πάρτη μου από το Deca (μια φαρσοκωμωδία του εαυτού του όπως του αρμόζει βέβαια) και το πάω στο Σπέϊς Μπάρ (το διπλανό καφε-μπαρ-κλάφτα-Χαράλαμπε) για να προσγειωθώ (σχεδόν...) βουλιμικά στα CrepeXarchia. Σωστός. Είπαμε, ο Ιανουάριος είναι άθλιος, όπως και οι αναιμικές προσπάθειές μου να τελειώσω τη διπλωματική ('κρατάω σημειώσεις, κρατάω σημειώσεις'....). Κατά τα άλλα τη παλεύω με ταινίες του Κούτρα και του Νικολαΐδη, με ένα ρουφιάνο δίσκο που δεν λέει να γίνει back-up, το 'Με λένε Πόπη' του Τζίμη (merci Τάσο) και με 5-6 διαφορετικές διανομές Linux για να περνάει η ώρα, μεγάλες συγκινήσεις δηλαδή!
Όμως το ομολόγω, μίστερ πρόεδρε, παραμένω αισιόδοξος. Και πως άλλωστε όχι, όταν χάρη στο νέο άρθρο 24 που 'ψήνεται', η Πίνδος θα πουληθεί στο IKEA και θα παραχωρηθεί ο λόφος του Στρέφη σε ιδιώτη για να το κάνει αιγιαλό, και επιτέλους μετά από χρόνια θα αποκτήσει και η Αθήνα τη δική της παραλία. Με αυξήμενο λοιπόν το θετικό τσι, οι γνωστοί πασίγνωστοι θα προτιμήσουν τα θαλάσσια σπορ και οι μολότωφ θα γίνουν επιτέλους μπόμπες στα τίμια και πρόσφιλα μπαράκια των Αθηνών. Τα Εξάρχεια θα γίνουν Κάννες με ολίγη Florida, το Κολωνάκι θα σκάσει από τη ζήλια του με αποτέλεσμα ορδές μόδιστρων, στυλιστριών, πρώην πολιτικών και δημοσιογράφων να ξεχυθούν στη Πανεπιστημίου απαιτώντας τη δημιουργία χιονοδρομικού κέντρου στο Λυκαββητό υποστηρίζοντας πως η επερχόμενη νέα περίοδος παγετώνων θα ευνοήσει την οποιαδήποτε επιχειρηματική επένδυση. Βασικό σύνθημα: 'Ποιό Aspen και παπαρίες, εδώ είναι Βαλκάνια!' Το ελπιδοφόρο πλήν τίμιο αίτημά τους θα γίνει τελικά αποδεκτό όταν η Marfin, μετά την Πειραιώς, την Coca-Cola, τη Milan, τους ΚαιΕσύ (U2) και το περίπτερο του Σάκη στου Γκύζη, αγοράσει επιτέλους και το κράτος του Yunanistan με μειοδοτικό διαγωνισμό και βάλει λίγη τάξη στα πράματα, γιατί άντε σαν να το παραξυλώσαμε μου φαίνεται! Την ίδια περίπου εποχή θα γίνει και η εξαγορά της Εκκλησίας της Ελλάδος από τη Wallmart.
Και μιας και μιλάμε για εξαγορές, δεν μου γαμιέστε όλοι και το άρθρο 16 σας, και οι μεν και οι δεν. Εδώ ρε κουφάλες έφυγε ο Χατζηνικολάου από τον Alpha, και ασχολείστε με τη Παιδεία και με άλλες τέτοιες φθήνιες. Πραγματικά δηλαδή, δεν αντέχω τέτοια απαξίωση του μεγίστου επικοινωνιακού, εκπαιδευτικού, διοικητικού, δικαστικού, εργατικού, χαλαρωτικού, ψυχαγωγικού, οικονομικού και σεξουαλικού οργάνου της χώρας, της τηλεόρασης. Αίσχος! Και όχι μόνο αυτό, αλλά πληρώνω και το κόμπλεξ του Έλληνα πολιτικού, που θέλει να αποδείξει στον Αμερικάνο πως θα πατάξει κάθε είδους αναρχικού, αντιεξουστιαστικού στοιχείου (κάποτε είχαμε το πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων, τώρα θα έχουμε την απόδειξη από τα McDonalds), με διάφορα επεισόδια από εδώ και από εκεί. Το αποτέλεσμα; Όχι μόνο δεν μπορώ να πάω να πιώ το καφεδάκι μου σαν καλός τεμπέλης, αλλά έχω και αυτό το φρικιό τον ελικοπτερά να κάνει κύκλους πάνω από το κεφάλι μου. Για αυτό, στο διάολο όλοι σας με το άρθρο 16. Προσωπικά εγώ δεν είμαι ούτε 'Ναι' ούτε 'Όχι'.... είμαι 'ίσως'.
Βλέπετε λοιπόν γιατί εγώ παραμένω αισιόδοξος; Όχι ε; Ούτε κι εγώ. Για αυτό σας λέω, άμα δείτε κάποτε ένα τσίγγινο καβαλάρη, μην ξαφνιαστείτε. Χαμογελάστε. Έλα με χάρη, χαμογέλα ... χαμογέλα ρε κρετίνε, τι σου ζητάνε; ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΡΕΕΕ!!!!
Υ.Γ. Σίσσυ μην φοβάσαι!!! Άμα χρειαστεί, έρχομαι εγώ για μάρτυρας υπεράσπισης, για καθαρά ιδεολογικούς λόγους. Πολύ καθαρά....
No comments:
Post a Comment