Ετοίμαζα ένα κείμενο για τα μάτια εδώ και μέρες. Φλύαρο κυρίως. Με προλάβαν όμως τα χιόνια. Ευτυχώς. Είναι δυόμιση το πρωί της Κυριακής και έχει λίγο κοπάσει η χιονόπτωση. Όλα είναι λευκά χαμηλά και μια ελαφρά, κρύα και μαζί θερμή απόχρωση της ώχρας από ψηλά, από τα φώτα και τα καυσαέρια. Η φωτογραφική μου μηχανή είναι βρεγμένη και το auto-focus της έχει τρελλαθεί με την ομίχλη. Μια απίστευτη και αφοπλιστική ομορφιά εισαγόμενη από την ανατολή. Πρόλαβα και έπαιξα χιονοπόλεμο, γέλασα μετά από καιρό, τα δάκτυλα μου καίνε. Μιλώ με μια φίλη μου στη Αγγλία μέσω msn, στέλνω μηνύματα σε φίλους. Κοιτώ έξω, το χιόνι ξανάρχισε παχύ. Όλα έχουν καλυφθεί από λευκό, ένα ποιητικό αστείο, κάτι απίστευο. Απλά τέλεια. Θα είναι μια όμορφη Κυριακή.
1 comment:
Η φωτογραφία μιλάει από μόνη της – Ο φωτισμός είναι πραγματικά μαγευτικός, ταιριάζει απόλυτα στην περίσταση.
Είσαι καλλιτέχνης!
P.S.
Οι απαιτήσεις μου για φωτογραφίες ποιότητας σαν τη σημερινή έχουν ανέβει κατακόρυφα, ελπίζω να υπάρχει και συνέχεια.
Post a Comment