Μικρά μικρά από τη δουλειά

Οι παρακάτω πραγματικοί διάλογοι είναι από τους πολλούς που υφίσταμαι καθημερινώς στη δουλειά. Enjoy...

(Από manager μικρομεσαίου τραγουδιστή)
Π: Η πισίνα είναι με Perrier;

*
Π: Πουλάτε μήπως ... προφυλακτικά;
Ε: Όχι. Μόνο καρτ-ποστάλ. Αλλά θα ήταν καλή ιδέα ε;
Π: Ε ναι ...
*

(Χτυπάει το τηλέφωνο, το σηκώνω, λέω τη κλασσική ατάκα)
Π: Έχετε θέα θάλασσα;
Ε: Δυστυχώς όχι. Όλα τα ξενοδοχεία στη θάλασσα έχουν κλείσει λόγω ...
Π: ... (κλείνει το τηλέφωνο)
(Μετά από 10 λεπτά, ξαναπαίρνει τηλέφωνο ο ίδιος.)
Π: Ε ... θα ήθελα να κάνω μια κράτηση παρακαλώ.
Ε: Βεβαίως!

*
Π: Καλημέρα σας. Βλέπω πως είστε διαμερίσματα. Πως είναι αυτά; Σαν bungallows ένα πράμα;
Ε: Όχι, σαν διαμερίσματα. Πλήρως εξοπλισμένα με ...
Π: Δηλαδή είναι το καθένα ξεχωριστά, σε μια πλαγιά κάπως;
Ε: Όχι. Αυτά είναι bungalows. Εμείς είμαστε ξενοδοχείο επιπλωμένων διαμερισμάτων.
Π: Α, είστε ξενοδοχείο δηλαδή.
Ε: Ναι. Επιπλωμένων διαμερισμάτων.
Π: Δεν καταλαβαίνω. Πως είναι δηλαδή το ξενοδοχείο;
Ε: Είναι τετραώροφη οικοδομή με δύο πτέρυγες.
Π: Και τα δωμάτια; Που είναι;
Ε: Στο κτίριο. Σαν κανονικά διαμερίσματα. Είναι όλα στο ίδιο κτίσμα.
Π: Καλά, πως γίνεται αυτό;
Ε: ... Πως είναι μια πολυκατοικία; Ε, το ίδιο πράμα, αλλά έχουμε πισίνα και bar!
*

Π: Με συνδέετε παρακαλώ με το Spa;
Ε: Μάλλον ψάχνετε το Apollon Divani. Το τηλέφωνο τους είναι 210-#######
Π: Μάλιστα. Δεν μπορείτε να με συνδέσετε;
Ε: Σας είπα, δεν είμαστε το Apollon Divani. Σας έδωσαν λάθος τηλέφωνο.
Π: Το κατάλαβα. Δεν μπορείτε όμως να με συνδέσετε;
Ε: Ούτε το 11831 είμαστε ...

*
Π: Καλημέρα σας. Μπορώ να μιλήσω με την κυρία του σπιτιού;
Ε: Εδώ είναι επαγγελματικός χώρος και θα σας παρακαλούσα να μην ξανακαλέσετε.
Π: Καλώς. Γεια σας.
(Ξαναπαίρνει σε άλλη γραμμή του ξενοδοχείου.)
Π: Καλημέρα σας. Μπορώ να μιλήσω με την κυρία του σπιτιού;
Ε: Σας είπα και πριν πως εδώ είναι επαγγελματικός χώρος, και πως μας ενοχλείτε.
Π: Μα πήρα σε άλλο τηλέφωνο!
Ε: Κοιτάξτε. Στο ίδιο όνομα θα βρείτε 7 διαφορετικά νούμερα στη Βάρκιζα. Βγάλτε τα από τη λίστα σας. Μην ξαναπάρετε. Χαίρετε.
Π: Χαίρετε.
(Ξαναπαίρνει σε άλλη γραμμή του ξενοδοχείου.)
Π: Καλημέρα σας. Μπορώ να μιλήσω με την κυρία του σπιτιού;
Ε: Εγώ είμαι η κυρία του σπιτιού. Πείτε μου.
(Το κλείνει)
*

Ε: Apollonia, λέγεται παρακαλώ.
Π: (Μια ταραγμένη γυναικεία ταραγμένη φωνή) Γεια σας. Δουλεύει εκεί η (όνομα καμαριέρας);
Ε: Γιατί ρωτάτε παρακαλώ;
Π: Κοιτάξτε να δείτε, μην την προστατεύετε. Δουλεύει εκεί, ναι ή όχι;
Ε: Περί τίνος πρόκειται;
Π: Ακούστε να δείτε κύριε, ξέρω πως εργάζεται εκεί. Την έχω παρακολουθήσει.
Ε: ...
Π: Ξέρετε τι κουμάς είναι; Εγώ τις ξέρω καλά αυτές τις $#@!#@!.
Ε: Συγνώμη;
Π: (Με πολλή ταραχή) Αυτή η δήθεν κυρία πηδιέται με τον μαλάκα τον άντρα μου! Έχω δύο παιδιά!
Ε: Λυπάμαι πολύ, αλλά δεν καταλαβαίνω πως μπορώ να σας βοηθήσω.
Π: Να την απολύσετε!
Ε: Γιατί;
Π: Τι θα πει γιατί; Δεν μπορεί να έρχεται η καθεμιά παστρικιά και να μας παίρνει τους άντρες!
Ε: Λυπάμαι, αλλά τα προσωπικά των υπαλλήλων μου δεν με απασχολούν.
Π: Την προστατεύετε λοιπόν, ε; Δεν κάνετε καθόλου καλά. Θα έρθω από εκεί και θα της δείξω εγώ!
Ε: (Από μέσα μου) Γαμώτο.
Αργότερα όντως ήρθε, και έγινε ένας μικρός σαματάς.

*
Ε: Apollonia, λέγεται παρακαλώ.
Π: (Μια γριούλα) Γεια σας. Θα ήθελα ένα δωμάτιο για το μήνα του Νοεμβρίου.
Ε: Λυπάμαι, αλλά είμαστε εποχιακό ξενοδοχείο. Είμαστε ανοιχτά από Απρίλη μέχρι Οκτώβριο.
Π: Καλά. Πείτε μου τότε για το Μάρτη.
Ε: ...
*

Ε: Apollonia, λέγεται παρακαλώ.
Π: Ναι γεια σας. Έχω μερικές ερωτήσεις.
Ε: Βεβαίως, πείτε μου.
Π: Τα δωμάτια σας έχουν υδροστρώματα;
Ε: Όχι.
Π: Κανένα δωμάτιο;
Ε: Όχι. Είμαστε οικογενειακό ξενοδοχείο.
Π: Jacuzzi;
Ε: Όχι.
Π: Κανένα;
Ε: Όχι. Ούτε με καθρέφτες στο ταβάνι.
Π: Καλά. Πόσο πάει το διπλό;
Του έκανα μια προσφορά και το έκλεισε φυσικά.

*
Ε: Apollonia, λέγεται παρακαλώ.
Π: (Με πονηρή φωνή) Ναι γεια σας. Μήπως μένει εκεί ο (μου δίνει το όνομα ενός πελάτη).
Ε: Με συγχωρείτε, αλλά δεν μπορώ δώσω τέτοιες πληροφορίες εκτός κι αν συντρέχει σοβαρός λόγος.
Π: Είμαι εφοριακός.
Ε: Συγνώμη, αλλά εννοούσα από αστυνομία και πάνω.
*

(Κατά τη διάρκεια του check-in:)
Ε: Θα μπορούσα παρακαλώ να έχω μια ταυτότητα ή ένα διαβατήριο;
Π: Τι την θέλετε τη ταυτότητα;
Ε: Για να συμπληρώσω τα στοιχεία σας.
Π: Ρώτα με ότι θες. Θα στα πω εγώ.
Ε: Λυπάμαι, αλλά είμαι υποχρεωμένος να σας ζητήσω για κάποιο έγγραφο ταυτοποίησης. Έστω ένα δίπλωμα οδήγησης.
Π: Πρώτη φόρα το ακούω αυτό. Εγώ ξέρω πως το όνομα αρκεί και σας έχω δώσει το όνομα μου. Δεν μου τα λες καλά.
Ε: Σας είπα. Μας το απαιτεί ο νόμος.
(Φανερά εκνευρισμένος μου δίνει τη ταυτότητά του. Στο επάγγελμα έλεγε αστυνομικός.)

*
(Νεαροί στη ρεσεψιόν)
Ε: Γεια σας.
Π: Ξέρετε που μπορούμε να βρούμε πουτάνες;
Ε: Όχι.
Π: Μαριχουάνα;
Ε: ΌΧΙ!