Προκήρυξη Τεμπέληδων

Στους δύσκολους (χαλεπούς για εσάς τους ψαγμένους) καιρούς που ζούμε αναγκαζόμαστε να ρίξουμε νερό στο ξινό κρασί μας, και να ενασχοληθούμε με το παρών κείμενο για να αποκαλυφθούν μερικές αλήθειες, όσο σκληρές κι αν είναι αυτές.

Για πολλά χρόνια, εμείς και μόνο εμείς, άντε και μερικοί άλλοι, με την τίμια και υπεύθυνη στάση μας, συμμετείχαμε με τρόπο αποτελεσματικό σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες. Πολεμούσαμε την ανεργία αυξάνοντας πλασματικά τα ποσοστά της, ενισχύοντας έτσι τις λαϊκές πιέσεις για την καταπολέμησή της, αντιμετωπίζουμε με συνέπεια και ευαισθησία το φαινόμενο του θερμοκηπίου αφού κατά παραδοχή καίμε τις λιγότερες θερμίδες, και φυσικά συμβάλλουμε τα μέγιστα στην αποσυμφόρηση του κυκλοφοριακού προβλήματος αφού είμαστε διαρκώς μέσα στο σπίτι. Η αλήθεια, ακόμη κι αν δεν την πιστεύετε ακόμη, είναι πως οι δράσεις όσο αθόρυβες κι αν είναι, πλέον δίκαια αναγνωρίζονται για αυτό που είναι, δηλαδή δίκαιες και αλληλέγγυες.

Τώρα όμως που η οικονομική κρίση ανατέλλει – όχι σαν τον ήλιο της αλλαγής, άλλος αυτός – νοιώθουμε την υποχρέωση να προπαγανδίσουμε τις ιδέες και αξίες μας, και να καλωσορίσουμε το νέο κύμα ανέργων στις τάξεις μας εφ’ όσων φυσικά το επιθυμούνε και δεν φοβούνται την κοινωνική κατακραυγή που κάποτε ασπάζονταν.

Τόσο καιρό δουλεύατε, κολλάγατε ένσημα, σας ίσιωνε ο κώλος και έσκαγε η μέση σας στη καρέκλα, βγάλατε κάλους στα δάκτυλα, για ποιο λόγο, μου λέτε; Για να μπείτε τώρα στο ταμείο; Και με 100 ένσημα μπορούσατε ρε ‘σεις, αλλά ποτέ δε μας πιστεύατε, μας λέγατε αντιπαραγωγικούς και νωθρούς. Τώρα όμως, εμείς σας προσκαλούμε να μάθετε τους τρόπους και τις συνήθειες μας – βέβαια θα πρέπει να τα ανακαλύψετε μόνοι σας αυτά γιατί εμείς βαριόμαστε να σας τα μάθουμε, έχουμε κάτι καναπέδες να διαμορφώσουμε με τα αγύμναστα κορμιά μας.

Αναλαμβάνουμε την υπνωτική επίθεση στο οχτάωρο και υποσχόμαστε πως θα συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό, όσο αργός κι αν είναι αυτός. Ευτυχώς για εμάς και δυστυχώς για τους υπολοίπους, δεν προβλέπεται να συνεχίσουμε σε νέες κινήσεις αντι-πληροφόρησης, μιας και η παρούσα προσπάθεια ήδη μας έχει καταβάλλει ανεπανόρθωτα, τόσο πολύ που ήδη δημιουργούνται διασπαστικές κινήσεις ανάμεσά μας.

Έτσι λοιπόν σταματάμε για να συνεχίσουμε.

ΥΓ. Το σαββατοκύριακο δεν μας φτάνει, θέλουμε όλη την εβδομάδα!