Ο Δεκαπενταύγουστος είναι πολύ καλή εποχή για να τρελαθείς. Βέβαια, είναι πολύ καλή εποχή για αρκετά πράματα, άμα αναλογιστείς πως ο περισσότερος κόσμος λείπει και απλά δεν υπάρχει ο κατάλληλος αριθμός ειδικευμένου προσωπικού για να σε συλλάβει, γιατρέψει ή αλυσοδέσει. Όλοι λείπουν σε άδεια, ή προσποιούνται πως λείπουν σε άδεια. Σατανικό αυτό το τελευταίο. Ακόμη και τα πιο απίθανα άτομα λείπουν από την Αθήνα. Θυμάμαι το Τσίου όπου σε ένα ελληνικό Δεκαπενταύγουστο ένα πρεζάκι (ο Τσίου) σκοντάφτει σε όλες τις νεολληνικές παθολογίες (σχεδόν μηδαμινή προσφορά στην αγορά, πληροφοριακό έλλειμα, καθίκια φίλοι, επικοινωνιακές παρεξηγήσεις, απάλευτοι μπράβοι κλπ.) για να βρει τη δόση του. Τελικά τα καταφέρνει μερικώς, αλλά ευτυχώς βρίσκει και κάτι πολύ καλύτερο.
Επίσης, τέτοιες μέρες είναι οι καλύτερες άμα κάποιος θέλει να παρατήσει το σκυλί του. Τρεις μέρες τώρα ένα κοντόχοντρο μαλλιαρό σκυλί μας έχει φορτωθεί, επειδή ως γνωστόν όταν ένα σκυλί μεγαλώσει και δεν είναι πλέον τόσο χαριτωμένο, πρέπει να το πετάς στο δρόμο και ύστερα να κάνεις διακοπές στα δύο δίκλινα στην Τήνο εξηγώντας στη μικρή Μαιρούλα πως ο Λούλης (ή Μπέιλυ ή Μαξ ή Στόρμυ ή Ρεξ ή Βρωμομπασταρδοκοπρόσκυλο) μια μέρα απλά αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπιτικό του. Εγώ το σκυλί επίτηδες αποφάσισα να το βαφτίσω Μάρκο.
Update: Μια καλή γριούλα αποφάσισε να το πάρει να του δώσει σπίτι. Ή έτσι τουλάχιστον μας λέει, μπορεί κάλλιστα να παίρνει ένα εικοσάρικο από τη L'Oreal για κάθε αδέσποτο που προμηθεύει στο τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης.
Επιπλέον ο Δεκαπενταύγουστος είναι καταπληκτική εποχή για να πεθάνεις σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Σίγουρα δεν είναι αστείο, αλλά θέλω να πιστεύω πως τα υψηλόβαθμα στελέχη της τροχαίας κάθε χρόνο τέτοια εποχή βάζουν στοιχήματα για τον μακάβριο αριθμό. Επίσης θέλω να πιστεύω πως κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα υψηλόβαθμα στελέχη της τροχαίας πάντα στοιχηματίζουν χαμηλά, πολύ χαμηλά.
Επίσης τέτοιες μέρες, εξατμίζεται η βενζίνη από τις μηχανές (αυτό είναι καλό αρκεί οι ατμοί να παραμένουν στο επίπεδο της μύτης), δημιουργώ νέα ποτά (των οποίων η στάθμη στο ποτήρι είναι πάντα χαμηλή επειδή είναι εκπληκτικά), ενώ ειδικά φέτος σκέφτομαι να αρχίσω να παρακολουθώ κάποιο φανταστικό πρόσωπο. Φαντάζει τρελό αλλά σε σύγκριση με κάποια άλλα πράματα που συμβαίνουν στον κόσμο, νομίζω πως είναι καταπληκτική ιδέα. Ίσως όχι καταπληκτική, περισσότερο πληκτική άμα ήθελα να ακριβολογήσω, αλλά σιγά μην ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα φυσικά είναι μη τυχών και το φανταστικό πρόσωπο είναι τόσο βαρετό (γαρ το μυαλό μου) που εν τέλει αποδειχθεί πως όντως υπάρχει και στο τέλος μπλέξω. Άμα είναι να μπλέξω, τουλάχιστον να αρχίσω να παρακολουθώ κάποιο πρόσωπο που όντως υπάρχει. Βέβαια, η ουσία είναι πως ΔΕΝ θέλω να πλέξω άρα μπορώ πολύ απλά να μην πάρω το ρίσκο, και να μην παρακολουθήσω κανένα πρόσωπο, είτε είναι πραγματικό είτε είναι φανταστικό. Αλλά αυτό δεν θα είχε πλάκα. Οπότε τώρα το μόνο που μένει, είναι να φανταστώ αυτό το φανταστικό πρόσωπο και ύστερα να σκεφθώ κάποιο τρόπο ώστε να το παρακολουθήσω χωρίς να με καταλάβει. Ειδάλλως, το φανταστικό πρόσωπο που με προσέλαβε για την παρακολούθηση θα με απολύσει. Και μετά...
Μπέρδεμα.
Εκπληκτικό Ποτό ν. 49 (Η Pina Colada του φτωχού)
Ρούμι (Malibu κατά προτίμηση) 3/7
Χυμός ροδάκινο (γιατί είναι του φτωχού, αν και ο χυμός ανανά έχει την ίδια τιμή) 2/7
Ice Tea (καλύτερα πραγματικά παγωμένο τσάι και όχι η μαλακία της Nestle) 2/7
1 κουταλιά γρεναδίνη
Πάγο (όχι τριμμένο γιατί νερώνει το αριστούργημα)
Σερβίρεται σε οποιοδήποτε ψηλό ποτήρι
Δεν είναι το ίδιο καλό όσο μια Pina Colada, αλλά μετά τα πρώτα δύο δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Επίσης ... ποιός διάολος κρατάει κρέμα καρύδας σπίτι του; Την επόμενη φορά πάντως θα παρουσιάσω το Crimson Russian γιατί τα ήδη εδραιωμένα White και Black Russian είναι πολύ μονότονα. Έτσι κι αλλιώς, ο καλός Ρώσος είναι o κόκκινος Ρώσος.
Επίσης, τέτοιες μέρες είναι οι καλύτερες άμα κάποιος θέλει να παρατήσει το σκυλί του. Τρεις μέρες τώρα ένα κοντόχοντρο μαλλιαρό σκυλί μας έχει φορτωθεί, επειδή ως γνωστόν όταν ένα σκυλί μεγαλώσει και δεν είναι πλέον τόσο χαριτωμένο, πρέπει να το πετάς στο δρόμο και ύστερα να κάνεις διακοπές στα δύο δίκλινα στην Τήνο εξηγώντας στη μικρή Μαιρούλα πως ο Λούλης (ή Μπέιλυ ή Μαξ ή Στόρμυ ή Ρεξ ή Βρωμομπασταρδοκοπρόσκυλο) μια μέρα απλά αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπιτικό του. Εγώ το σκυλί επίτηδες αποφάσισα να το βαφτίσω Μάρκο.
Update: Μια καλή γριούλα αποφάσισε να το πάρει να του δώσει σπίτι. Ή έτσι τουλάχιστον μας λέει, μπορεί κάλλιστα να παίρνει ένα εικοσάρικο από τη L'Oreal για κάθε αδέσποτο που προμηθεύει στο τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης.
Επιπλέον ο Δεκαπενταύγουστος είναι καταπληκτική εποχή για να πεθάνεις σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Σίγουρα δεν είναι αστείο, αλλά θέλω να πιστεύω πως τα υψηλόβαθμα στελέχη της τροχαίας κάθε χρόνο τέτοια εποχή βάζουν στοιχήματα για τον μακάβριο αριθμό. Επίσης θέλω να πιστεύω πως κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα υψηλόβαθμα στελέχη της τροχαίας πάντα στοιχηματίζουν χαμηλά, πολύ χαμηλά.
Επίσης τέτοιες μέρες, εξατμίζεται η βενζίνη από τις μηχανές (αυτό είναι καλό αρκεί οι ατμοί να παραμένουν στο επίπεδο της μύτης), δημιουργώ νέα ποτά (των οποίων η στάθμη στο ποτήρι είναι πάντα χαμηλή επειδή είναι εκπληκτικά), ενώ ειδικά φέτος σκέφτομαι να αρχίσω να παρακολουθώ κάποιο φανταστικό πρόσωπο. Φαντάζει τρελό αλλά σε σύγκριση με κάποια άλλα πράματα που συμβαίνουν στον κόσμο, νομίζω πως είναι καταπληκτική ιδέα. Ίσως όχι καταπληκτική, περισσότερο πληκτική άμα ήθελα να ακριβολογήσω, αλλά σιγά μην ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα φυσικά είναι μη τυχών και το φανταστικό πρόσωπο είναι τόσο βαρετό (γαρ το μυαλό μου) που εν τέλει αποδειχθεί πως όντως υπάρχει και στο τέλος μπλέξω. Άμα είναι να μπλέξω, τουλάχιστον να αρχίσω να παρακολουθώ κάποιο πρόσωπο που όντως υπάρχει. Βέβαια, η ουσία είναι πως ΔΕΝ θέλω να πλέξω άρα μπορώ πολύ απλά να μην πάρω το ρίσκο, και να μην παρακολουθήσω κανένα πρόσωπο, είτε είναι πραγματικό είτε είναι φανταστικό. Αλλά αυτό δεν θα είχε πλάκα. Οπότε τώρα το μόνο που μένει, είναι να φανταστώ αυτό το φανταστικό πρόσωπο και ύστερα να σκεφθώ κάποιο τρόπο ώστε να το παρακολουθήσω χωρίς να με καταλάβει. Ειδάλλως, το φανταστικό πρόσωπο που με προσέλαβε για την παρακολούθηση θα με απολύσει. Και μετά...
Μπέρδεμα.
Εκπληκτικό Ποτό ν. 49 (Η Pina Colada του φτωχού)
Ρούμι (Malibu κατά προτίμηση) 3/7
Χυμός ροδάκινο (γιατί είναι του φτωχού, αν και ο χυμός ανανά έχει την ίδια τιμή) 2/7
Ice Tea (καλύτερα πραγματικά παγωμένο τσάι και όχι η μαλακία της Nestle) 2/7
1 κουταλιά γρεναδίνη
Πάγο (όχι τριμμένο γιατί νερώνει το αριστούργημα)
Σερβίρεται σε οποιοδήποτε ψηλό ποτήρι
Δεν είναι το ίδιο καλό όσο μια Pina Colada, αλλά μετά τα πρώτα δύο δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Επίσης ... ποιός διάολος κρατάει κρέμα καρύδας σπίτι του; Την επόμενη φορά πάντως θα παρουσιάσω το Crimson Russian γιατί τα ήδη εδραιωμένα White και Black Russian είναι πολύ μονότονα. Έτσι κι αλλιώς, ο καλός Ρώσος είναι o κόκκινος Ρώσος.
No comments:
Post a Comment