Pages

Saturday, September 12, 2009

Όταν εκνευρίζομαι, γράφω εμπεριστατωμένες μαλακίες

Είχα να αγοράσω εφημερίδα αθλητική πάρα πολύ καιρό, ίσως παραπάνω και από χρόνο, όχι μόνο γιατί είναι πέταμα χρημάτων και απάτη, αλλά και επειδή την ποδοσφαιρολάγνα μου αρρώστια την εξυπηρετώ με τα αντίστοιχα ηλεκτρονικά μέσα όποτε χρειάζομαι το φιξάκι μου. Χθες όμως ήμουν στη Λαμία, τα πόδια μου ήταν κουρασμένα από την πολύ περιήγηση και ήξερα πως μονάχα με την Καθημερινή δε θα τι πάλευα. Έτσι, με τη χαρά του τουρίστα αφού είχα πλήρη άγνοια για τη μεταγραφή Σεϊταρίδη και ύστερα από ενδελεχής μελέτη των διάφορων εξωφύλλων αγόρα την SportDay, την έντυπη έκδοση του sport-fm.gr.

Σε μια μικρή παράγραφο διάβασα πως ο Κλέιτον και ο Μάντζιος φεύγουν από το ατομικό πρόγραμμα προπόνησης και πως ενσωματώνονται στο κανονικό πρόγραμμα με τους υπολοίπους λόγω καλής συμπεριφοράς χωρίς όμως να υπάρχει καμία εγγύηση για χρόνο συμμετοχής. Ωραία λέω, φυσιολογικά πράματα. Αντίστροφα, ο Τζιόλης (παίχτης που έπαιξε πέρσι τελικό UEFA και μέλος της εθνικής που τον ήθελαν δύο ομάδες μέχρι τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου) και ο Δημούτσος (υποτίθεται το νέο παναθηναϊκό αίμα επί cacho-cacho-cacho Μαλεζάνι, και μέλος της εθνικής Ελπίδων) συνεχίζουν να υπομένουν την τιμωρία των ατομικών προπονήσεων γιατί οι ιθύνοντες του τριφυλλιού είναι δυσαρεστημένοι με τη συμπεριφορά τους. Και εκεί είναι λοιπόν που η αντίστοιχη βλέννα του δηλητηριασμένου μου οργανισμού άρχισε να εκκρίνει τη γνωστή παναθηναϊκή δόση σουρεαλισμού, αφού παρακολουθώντας το ρεπορτάζ (δηλαδή τα ανεπίσημα δελτία τύπου...) του Παναθηναϊκού με ταλαιπωρημένη οπαδική ευλάβεια πρώτη φορά ακούγα κάτι τέτοιο αρχής γενομένης της προετοιμασίας της ομάδας.

Αναρωτιόμουν τι μπορεί να κάνανε αυτά τα δύο μαύρα πρόβατα που ενόχλησε τον Παναθηναϊκό πέραν του φυσιολογικού τους δικαιώματος να έχουν λέγειν για το που θα συνεχίσουν την καριέρα τους, αλλά ευτυχώς γρήγορα εγκατέλειψα την εφημερίδα και συνέχισα να καπνίζω και να πίνω το δεύτερο διπλό espresso μου σαν κάποιον μπακούρη ντεντέκτιβ από φθηνό νουάρ τσέπης που μόλις έχει φθάσει σε μια ξένη πόλη και περιμένει να έρθουν τα στοιχεία του εγκλήματος μόνα τους αντί να κάνει οτιδήποτε άλλο αυτός. Όμως σήμερα η απορία μου λύθηκε με τον πιο εκνευριστικό τρόπο αφού δεν θέλω να δίνω συνέχεια σε τέτοιες αηδίες που μου κλέβουν τον χρόνο και μου καταστρέφουν τα λίγα εναπομείναντα εγκεφαλικά κύτταρα.

Μέσα σε μια μέρα λοιπόν ο Τζιόλης και ο Δημούτσος πρόλαβαν και απέδειξαν τι παλιο-χαρακτήρες είναι. Ο μεν Δήμουτσος είχε κληθεί (άκου τώρα) να προπονηθεί με την διαβόητη Golden Team -το ατσικό του Ρότσα που σκορπάει τον τρόμο στις αντίπαλες ομάδες του πρωταθλήματος νέων- αλλά αντ' αυτού πήγε στη προπόνηση της πρώτης ομάδας και μάλιστα με καθυστέρηση (με φυσικό επακόλουθο να των διώξουν), ο δε Τζιόλης αρνήθηκε να μιλήσει στον Τεν Κατε για το 'θέμα του' παρόλο που ο τεχνικός διευθυντής Αντωνίου του το πρότεινε, ή κάπως έτσι τέλος πάντων γιατί σε τέτοιες ιστορίες ποτέ δε βγάζεις πραγματικά άκρη.

Επειδή λοιπόν το κεφάλι βρωμάει από το ψάρι, καλό είναι να θυμόμαστε και να κατανοούμε ορισμένα πράματα. Ο Παναθηναϊκός έχει μια μακρά και αλαζονική παράδοση σε παίχτες του που θέλουν να φύγουν ή είναι προς παραχώρηση διαρκώς απαξιώνοντας τους (Μπασινάς, Κυργιάκος και Παπαδόπουλος μερικά από τα πρόσφατα παραδείγματα). Και οι τέσσερις από την εν λόγω ιστορία ήταν γνωστό πως δεν υπολογίζονταν στην ομάδα, πολύ πριν ξεκινήσει η προετοιμασία, και οι τρεις εξ αυτών είχαν προτάσεις από ξένους συλλόγους που είτε τις αρνήθηκε ο Παναθηναϊκός λόγω υποτίθεται χαμηλής τιμής (Τζιόλης) είτε τις αρνήθηκαν οι παίχτες (Μάντζιος και Κλέιτον), ενώ για τον Μάντζιο φημολογείτο πως τον ήθελε η ΑΕΚ έναντι όμως μικρού ποσού. Μπορεί όντως να θέλει να έχει μικρό ρόστερ ο Τεν Κάτε -και καλά κάνει- αλλά το κόλπο της απομόνωσης παιχτών από την υπόλοιπη ομάδα επειδή δεν πετυχαίνουν οι προς τα έξω μεταγραφές τους είναι καθαρά παναθηναϊκή πατέντα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για παίχτες (οι 3 εξ' αυτών) οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι βασικοί σε οποιαδήποτε ομάδα της Superleague. Είναι να απορεί κανείς πως περιμένουν στον Παναθηναϊκό να πουλήσουν παίχτες, αφού από την αρχή βγαίνουν στη μεταγραφική αγορά και διαλαλούν πως δεν τους υπολογίζουν καθόλου αλλά κι από την άλλη απαιτούν ποσά τριπλάσια και τετραπλάσια των ετήσιων αποδοχών τους. Οι υπόλοιπες -φυσιολογικές- ομάδες όταν δεν υπολογίζουν ένα παίχτη, και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν μεταγραφή του, του λύνουν το συμβόλαιο και τελείωσε η υπόθεση, είτε κοινή συναίνεση, είτε με αποζημίωση. Ειρήσθω εν παρόδω, έτσι έμεινε ελεύθερος και ο Σεϊταρίδης για να μην ξεχνιόμαστε, ένας παίχτης που έβαλε λεφτά στα ταμεία της ΠΑΕ, αλλά δε του πλήρωναν τα δεδουλευμένα και τον ανάγκσαν σε προσφυγή. Ω τέμπερες, ω Μόρα.

Όμως εκεί που αναδύεται η πραγματική βρώμα και λέρα, είναι ο τρόπος με τον οποίο οι αθλητικογράφοι αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα. Μετά τα ευφάνταστα περί καλής και κακής συμπεριφοράς, συνειδητοποίησαν οι του Παναθηναϊκού και του ρεπορτάζ του πως όσοι τα διαβάζουν αυτά τα κουλά δεν είναι και τόσο βλαμμένοι (αν και είναι αφού διαβάζουν αθλητικά....) και πως χρειάζεται περισσότερη σάλτσα η υπόθεση, όπερ και βγήκαν την επομένη τα ανέκδοτα περί Golden Team, και 'μου είπε' και 'του είπα'. Καταλαβαίνω πως είναι αναγκασμένες οι εφημερίδες να εμπλουτίζουν την αλήθεια με διάφορες ατάκες και ανεκδοτολογίες που θα ερεθίσουν το μέσο ανεγκέφαλο οπαδό, όπως επίσης και τις de facto πελατειακές σχέσεις που πρέπει να έχει ένας ρεπόρτερ με την ομάδα την οποία καλύπτει, αλλά να μαγειρεύεις αβάσιμα παραμύθια ή να κάνεις προβοκάτσιες μέσα στην ίδια σου την ομάδα αποτελεί πλέον μαλακία ενός άλλου επιπέδου, τελείως αρρωστημένου...

Υ.Γ.1 Ο Τζιόλης, ανεξαρτήτου ποδοσφαιρικής αξίας, υποτίθεται πως είναι επαγγελματίας και όχι κάποιος επαίτης. Άμα είναι να μιλήσει κανείς με τον Τεν Κάτε, αυτός είναι ο Αντωνίου, ο υπεύθυνος δηλαδή τόσο για τις προς τα μέσα όσο και για τις προς τα έξω μεταγραφές της ομάδας, όσο φυσικά και για τις διαστάσεις του ρόστερ. Το sport.gr προσφέρει και την εκδοχή από την πλευρά του παίχτη που πλησιάζει περισσότερο στη λογική…

Υ.Γ.2 Για ποιό λόγο η ομάδα προτιμά τους Κλέιτον και Μάντζιο από τους άλλους δύο, δε μπορώ να το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω είναι πως η εκτελεστική οργάνωση του Παναθηναϊκού θυμίζει καφενείο Γ' Εθνικής με συμμετέχοντες παράγοντες αναλόγου επιπέδου του Κούγια και Ψωμιάδη, ενώ η επιλογή τους να τιμωρούν παίχτες που δεν πηγαίνουν σε όμαδες - επιλογές της δίοικησης αντικατοπτρίζει την ηθική τους στάθμη.

Υ.Γ. 3 To contra.gr τραβάει το σκοινί ακόμη περισσότερο, αφού κλείνει την αναπαραγωγή των παραμυθιών της ΠΑΕ σημειώνοντας πως 'εδώ και μέρες σας είχαμε ενημερώσει πως η διοίκηση του Παναθηναϊκού είναι ιδιαίτερα ενοχλημένοι με τη γενικότερη συμπεριφορά των δύο ποδοσφαιριστών...'. Να γράφεις τέτοιες πατάτες, σε χαμηλής κυκλοφορίας έντυπο μέσο πάει στο διάολο, αλλά να τα γράφεις σε γνωστό ηλεκτρονικό μέσο όπου το αρχείο ειδήσεων είναι προσβάσιμο ανά πάσα στιγμή είναι γκάφα ολκής. Όταν όμως η πριν μέρες αναφορά σου (στις 5/9) σε αυτούς τους δύο παίχτες λέει τα ακόλουθα:


‘Ο Βαγγέλης Μάντζιος με τον Σίλβα Κλέιτον επέστρεψαν στην πρώτη ομάδα του Παναθηναϊκού καθώς το απόγευμα της Παρασκευής πήγαν στην Παιανία την ίδια ώρα με την πρώτη ομάδα και ακολούθησαν ατομικό πρόγραμμα, αφού βρίσκονται πίσω στον τομέα της φυσικής κατάστασης.
Το ίδιο θα γίνει και με τους Αλέξανδρο Τζιόλη και Ελίνι Δημούτσο όταν ολοκληρώσουν τις υποχρεώσεις τους με τις Εθνικες ομάδες Ανδρών και Ελπίδων, αλλά όπως σας έχουμε ενημερώσει εδώ και μέρες, οι τέσσερις ποδοσφαιριστές δεν υπολογίζονται για τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του Παναθηναϊκού.’

ε, τότε δε μιλάμε για γκάφα, αλλά για οργανωμένο έγκλημα με άτεχνους θύτες.

1 comment:

Soul Harvester said...

Μόνο να ξοδεύουμε λεφτά σε υπερτιμημένους και υπερκοστολογημένους λεγεωνάριους ξέρουμε. Αυτή η νεοπλουτίστικη τακτική έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε μια ασύνδετη, άψυχη, νωθρή ομάδα χωρίς στόχους και όραμα. Οι "μεγάλες μεταγραφές" δεν φέρνουν τίτλους. Που είναι αλήθεια η υποδομή? Ποιοι παίζουν πια για τη φανέλα? Ποιοι παίζουν για την ομάδα και ποιοι για την ατομική στατιστική τους και το συμβόλαιο τους? Που είναιοι παίχτες σύμβολα, οι ηγέτες, οι ήρωες του παρελθόντος? Ένας Καραγκούνης και ένας Σαλπιγκίδης απέμειναν να μας θυμίζουν από τι παίχτες έπρεπε να αποτελείται η ομάδα. Δεν ξέρω για τη ζωή αλλά στο ποδόσφαιρο τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία. Βαρέθηκα να βλέπω ξεπλυμένους, μέτριους, αποτυχημένους, "could have been a contender" παίχτες που δεν μπορούν να βρουν συμβόλαιο σε μικρές ομάδες της Ισπανίας, της Αγγλίας και της Ιταλίας να έρχονται στην ομάδα μας με έναν πακτωλό λεφτά και να μη βάζουν τα πόδια τους στη φωτιά. Υποτιμάν την νοημοσύνη μας, μας προσβάλουν καιμας κουράζουν. Ευτυχώς υπάχει το Μπάσκετ, ευτυχώς...