Pages

Tuesday, October 17, 2006

Siamo tutti i vincitori!!!

Σε ένα προηγούμενο post είχα εκθειάσει την φοβερή μαεστρία με την οποία η κυβέρνηση της Φραππεδοχώρας μας, μας είχε ταξιδέψει σε μέρη μαγικά και παραισθησιογόνα, αλλά είχα αμελήσει την συνεισφορά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτοί κι αν βρίσκονται στη χώρα των θαυμάτων. Και γίνομαι πιο σαφής: Άμα παίζουμε πάσκετ (κανένα ορθογραφικό λάθος για όσους ξέρουν...), με 5 λεπτά για το τέλος (οι νομαρχίες που πάνε στο β’ γύρο) και χάνει η Α ομάδα 84-57 από την ομάδα Β με τη βοήθεια μάλιστα της διαιτησίας (λέγε με αριστερές συνεργασίες...), τι θα λέγαμε όλοι; Μα φυσικά οτι η ομάδα Β κερδίζει. Τώρα γιατί στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. θριαμβολογούνε, μπορεί κάποιος πολιτικός αναλυτής να μας το εξηγήσει;

Στα μετά των εκλογών τηλεοπτικά μαζώματα (panel ελληνιστί) είχαν βαλθεί όλοι οι πασόκοι να μας πείσουν πως υπάρχει ανατροπή του πολιτικού κλίματος, και πως ο λαός έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα (SMS, MMS, e-mail, δεν μας το ξεκαθαρίσαν αυτό..) στη κυβέρνηση Καραμανλή, κι άλλα τέτοια κουλά ενώ ο περίφημος εκλογικός χάρτης ήταν σχεδόν όλος μπλε (μέχρι και το Άγιο Όρος, που δεν ψηφίζει!!!). Είπαμε ρε τσακάλια του εκσυγχρονισμού, έχετε τα μέδια (σόρρυ, τα media) αλλά ούτε χαζούς θα μας βγάλετε, ούτε και τυφλούς.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Με το που κλείνουν οι κάλπες, σκάνε απανωτά τα έξζιτ πωλς (exit poll για αυτούς που δεν γνωρίζουν σύγχρονα ελληνικά), με μια γενικότερη συμφωνία στα αποτελέσματά τους, και χωρίς καμία ιδιαίτερη έκπληξη, με εξαίρεση ίσως τη πιθανότητα την οποία έδιναν μερικά στον Παπαγεωργόπουλο να κατεβαίνει για β’ γύρο στο δήμο Θεσσαλονίκης. Η άλλη δήθεν έκπληξη (το πάνω από 10% του Τσίπρα) απασχόλησε ιδιαίτερα στην αρχή, με αρκετούς από τους πολιτικούς και δημοσιογράφους να τα χάνουν σχετικά αλλά παρόλα αυτά να διατηρούν τη ψυχραιμία τους. Καθώς ερχόντουσαν όμως τα επίσημα αποτελέσματα του ΥΠΕΣ, και περνούσαν οι ώρες οι homo-medius άρχισαν να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Ο περίπατος της Φώφης ξαφνικά γινόταν ανώμαλος δρόμος (για να καταλήξει σε αξιοπρεπέστατη νίκη τα ξημερώματα), ο δήμος της Θεσσαλονίκης είχε μετατραπεί σε πραγματικό θρίλερ, με το Μπουτάρη να εκπροσωπεί το θρίαμβο της ανεξάρτητης σκέψης, αλλά και συγχρόνως να αποτελεί και το μήλο της έριδος μεταξύ Άκη και Σκυλλάκο (τελικά μήπως ο Μπουτάρης ανήκει στο Μπουτάρη και σε κανένα μπαράκι της όμορφης μπασκετομάνας και σε όχι σε κάποιο κόμμα;), τα ποσοστά της αποχής γινόντουσαν σιγά-σιγά αντιληπτά, οι πασόκοι συνειδητοποιούσαν την ήττα αλλά δεν το ομολογούσαν, και οι δεξιοί συνειδητοποιούσαν την νίκη αλλά και αυτοί δεν την ομολογούσαν (!).

Εν μέσω των σχετικών και κακόγουστων πλάνων από τα διάφορα εκλογικά κέντρα (ύμνος του Ολυμπιακού στο Πειραιά, ο Πανίκας σε παροξυσμό προσωπικού μεγαλείου, η Πατουλίδου να κλαίγεται πως 4 μήνες εκστρατείας, κουμπάροι και πλημμύρες δεν είναι αρκετά για να κάνει ουσιαστική φθορά στον προαναφερόμενο, και στο τέλος οι μόνοι διασωθέντες και αξιοπρεπείς να είναι ο Ντινόπουλος, που χαμογελαστός συνεχάρη το Φωφάκι και ο κολυμβητής Παπαγεωργόπουλος που με ένα σύντομο λόγο που θα ζήλευε και η Πυθία, έδωσε τον σωστό τόνο της αναμέτρησης στο δήμο του) υπήρξαν διάφορες εντάσεις και ευτράπελα στα studio (στούντιο) των τηλεοπτικών καναλιών. Από τη μια είχαμε τον Alpha που δεν την πάλευε καθόλου με τις κάρτες (σε κάποιες φάσεις, ειδικά την πρώτη ώρα, έβγαζε κάποια αλλοπρόσαλλα νούμερα) και από την άλλη το Mega με τον Νικολακόπουλο να νιώθει τη καυτή ανάσα του ανταγωνισμού σε έναν τομέα που κάποτε θεωρείτο ο πρώτος, και τον Πρετεντέρη να ωρύεται επειδή τα επίσημα αποτελέσματα ερχόντουσαν πολύ αργά από το ΥΠΕΣ και δεν θα προλάβαινε να έλεγε τα αποτελέσματα με σιγουριά. Κοινώς παρανομαστής σε όλα τα κανάλια όμως, ήταν η δημοσκόπηση πρόθεσης ψήφου που έκανε ο ANT1 στην καφρίλα τελείως. Εμ βέβαια, γιατί εκλογές χωρίς Στάη δεν γίνονται, και σου λεει ο τριχωτός παρουσιαστής να το ξεφτιλίσουμε τελείως με μια πρόθεση ψήφου (ποιος τις χέζει τις δημοτικές μωρέ...). Φυσικά για λόγους ανταγωνισμού και δεοντολογίας καταδικάστηκε αυτή η κίνηση σχεδόν από όλους...

Τελικά όμως, έχω μείνει με την απορία ο χαζός: ποιος κέρδισε; Καταρχήν να ξεκινήσω να δω ποιος έχασε.

Έχασαν οι δημοσκοπήσεις, τα exit polls και οι δημοσιοκάφροι, που προσπαθούσαν τεχνηέντως να κάνουν αναγωγές για εθνικές εκλογές. Έχασε σίγουρα το ΛΑ.Ο.Σ. (τι να κάνουμε κ. Καρατζαφέρη, δεν μπορείτε να κατεβαίνετε σαν πρόσωπο σε ΚΑΘΕ εκλογική αναμέτρηση που γίνεται και να μην περιμένετε την φθορά του κόμματός σας) και τα παρεμφερή ακροδεξιά στοιχεία, έχασε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. (κι άρα κέρδισε η Ν.Δ.;), και ίσως (μεγάλο αυτό το ίσως) να κέρδισε η τοπική αυτοδιοίκηση όσο αναφορά τη διαδικασία (με τους διάφορους αντάρτες και ανεξάρτητους).

Η αριστερά μάλλον κέρδισε, αλλά μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα προδίδοντας την αστυφιλία της και την αδυναμία της να αγκαλιάσει τις παραγωγικές τάξεις της επαρχίας, ενώ άμα το ποσοστό αποχής ήταν μικρότερο, πολύ πιθανό τα ποσοστά της να ήταν μικρότερα επίσης, η αποχή σίγουρα κέρδισε, ιδιαίτερα στο Δ. Αθηναίων, ενώ οι εντυπώσεις κέρδισαν (και άρα η ουσία έχασε) στους δήμους Πειραιά και Θεσσαλονίκης (όπου οι απώλειες οφείλονταν σε τοπικές συγκυρίες και επικοινωνιακά τεχνάσματα περισσότερο παρά σε πολιτικές πεποιθήσεις).

Σίγουρα κέρδισαν όσοι (λίγοι) απομακρύνθηκαν από τους κομματικούς τους προσανατολισμούς και ψήφισαν πρόσωπα, όπως και οι απανταχού εκτυπωτές με τόσες αφίσες που γεμίσαμε, ενώ ακόμη κέρδισε και η ΝΕΤ, το μόνο κανάλι που δεν γκάριζαν και γενικά επικρατούσε μια πολιτισμένη και ρεαλιστική ανάγνωση των αποτελεσμάτων. Κέρδισε ο μπουλούκος ο πρωθυπουργός της Φαντασμοχώρας, άνετος, ψύχραιμος, με ένα σακάκι που επιτέλους να τον χωρά, να διαμηνύει πως τέλος ο φαύλος κύκλος των θυσιών και παροχών (πλέον μόνο θυσίες...), όπως και το δικομματικό πολιτικό σύστημα που παρόλο τις διάφορες φθορές, κατάφερε και πάλι να αποκοιμίσει και να εκβιάσει το εκλογικό σώμα.

Τέλος οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι δημότες και πολίτες και η τοπική αυτοδιοίκηση στη λειτουργία της. Οι κεντρικές εξουσίες έχουν εκχωρήσει όσα δικαιώματα χρειάζονται οι τοπικοί άρχοντες για να μετατρέπουν το δήμο (μια αστεία διοικητική έννοια) σε κατάστημα εκδουλεύσεων και ανήθικων συναλλαγών, παραρτήματα των κομματικών υπερ-καταστημάτων άμα θέλετε, αδιαφορώντας πλήρως για τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας, απογυμνώνοντας μας σταδιακά από οποιαδήποτε σοβαρή εναλλακτική τοποθέτηση ή σκέψη χάρη στις υπόγειες και διαπλεκόμενες μεθοδεύσεις των Μ.Μ.Ε.. Χάσαμε όλοι εμείς γιατί ψηφίσαμε όχι πιστεύοντας γελοίες υποσχέσεις ή επειδή μας σαγήνευσαν τα photoshop χαμογελά τους στις αφίσες, αλλά επειδή ελπίζαμε πως θα στρώσουν το κωλαράκι τους (όπως κάνουμε οι περισσότεροι από εμάς) και θα ‘καναν και πέντε πράματα, αλλά μάλλον πάλι θα καλοφάνε και θα καλοπιούνε.

Αλλά δεν πειράζει, δεν υπάρχει λόγος να γίνομαι τόσο σοβαρός και δραματικός! Τελικά εισπράττουμε ότι μας αξίζει και τίποτα λιγότερο, και πρέπει ο καθένας μας να το αντιμετωπίσει όπως νιώθει καλύτερα. Στο κάτω-κάτω της γραφής (κυριολεκτικά) την μεγαλύτερη ευθύνη την φέρουμε εμείς: στο παραβάν μόνοι μας μπαίνουμε. Άμα δεν καλυτερεύσουμε εμείς οι ίδιοι, είναι γελοίο και ανακόλουθο να ζητάμε να καλυτερεύσουν αυτοί που μας διοικούν.

No comments: