Ελπίζω να κάνω λάθος. Δεν νομίζω πως ξαφνικά αποκτήσαμε οικολογική συνείδηση χάρη στις πρόσφατες πυρκαγιές, ούτε πιστεύω πως σε λίγα χρόνια θα μας ζηλεύει ο κόσμος όλος για τη περιβαλλοντική μας ευαισθησία ή πολιτική. Θες από πανικό, από φόβο, από το μέγεθος της καταστροφής, από το γεγονός πως κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ιδεολογικά εκ βάθρων με τη προστασία του περιβάλλοντος, υπάρχει μια σχεδόν αισιόδοξη κινητοποίηση του κόσμου για διαμαρτυρία απέναντι στο οργανωμένο (;) κράτος και την ως τώρα διαχείριση του φυσικού μας πλούτου. Μέχρι στιγμής εκδηλώνεται κυρίως από τα SMS και τα blogs, αλλά σίγουρα θα λάβει σάρκα και οστά με τις οργανωμένες κινητοποιήσεις οι οποίες έχουν ήδη προγραμματιστεί. Τώρα από που προέρχονται αυτές οι ενέργειες, λίγη σημασία έχει, αφού τουλάχιστον συμβάλλουν στην αφύπνιση και στη δραστηριοποίηση του κόσμου, το οποίο είναι σίγουρο από τα κροκοδείλια δάκρυ της τηλεόρασης.
Από την άλλη ένα πολύ ενδιαφέρον post, στο οποίο με κατεύθηνε ένας anonymous (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε, Π.Α. κάτοικε Π., ύψος 1,88 με κοντό μαλλί και ιδιαίτερη συμπάθεια προς τους πελεκάνους), το οποίο αν και γραμμένο το 2001 στο Γαιόραμα, προειδοποιεί επίκαιρα για τα προβλήματα τα οποία εμπεριέχει μια αναδάσωση, τόσο τεχνικά, όσο και εννοιολογικά σε σχέση με τις αντιλήψεις του κοινού αλλά και των υπεθύνων. Φυσικά δεν μπορεί να κριθεί από τον οποιονδήποτε ως προς την επιστημονικές του τοποθετήσεις, αλλά τουλάχιστον είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικό ως προς την πιθανώς εσφαλμένη αναγκαιότητα της αναδάσωσης.
Αυτή, η ‘αναδάσωση’, ήταν η λέξη κλειδί από τη πρώτη στιγμή που οι ιθύνοντες άρχισαν να σκέπτονται την επικοινωνιακή διαχείρηση της πρόσφατης καταστροφής, αντί να ασκούν την απαραίτητη αυτοκριτική. Προφανώς ήλπιζαν πως με την ίδια βεβαιότητα με την οποία ‘εξαφάνισαν’ τη διαφθορά, θα ‘εμφάνιζαν’ ένα δάσος ενός ολίγων ετών. Ευτυχώς όμως, και γρήγορα κιόλας, η λέξη ‘κλειδί’ μεταπήδησε στον κόσμο, ο οποίος από υπόσχεση τη μετέτρεψε σε απαίτηση, κάτι το οποίο ελπίζω θα φανεί δυναμικά την Κυριακή. Ίσως να υπάρχουν έγκυρες επιστημονικές βάσεις οι οποίες να αμφισβητούν την ορθότητα μιας τέτοιας απαίτησης. Σίγουρα υπάρχουν σοβαρές τεχνικές δυσκολίες και πρακτικά εμπόδια, όπως η έλλειψη προϋπολογισμού, ορθολογικής μελέτης και διαθεσιμότηας κατάλληλων για το οικοσύστημα σπόρων και δενδρυλλίων. Όμως πίσω από αυτή τη λέξη κλειδί, κρύβεται μια σοβαρή αντίθεση αλλά και μια σοβαρή αγανάκτηση.
Η αντίθεση προκύπτει από το γεγονός πως ουδέποτε σαν λαός είχαμε σοβαρή παιδεία γύρω από τα θέματα της οικολογίας, του περιβάλλοντος, της ανακύκλωσης, ακόμα και της υγιεινής. Θαρρώ πως από τις στάχτες της Πάρνηθας και του Πηλίου, και των υπολοίπων περιοχών που καήκαν, δεν θα ξεπηδήσει ως άλλος μυθικός Φοίνιξ η οικολογική ευαισθησία των Ελλήνων. Ίσως όμως, και μακάρι, να δώσει το έναυσμα (καμμία ειρωνική διάθεση εδώ) για μια δόκιμη ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων γύρω από τα περιβαλλοντικά θέματα με απώτερο σκοπό τη λήψη άμεσων μεν, όρθων δε, μέτρων. Η περίφημη ελληνική σχιζοφρένεια, μπορεί μας βοηθήσει προσωρινά, από τη άλλη όμως ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος και να χρυσώσει το χάπι του καθενός.
Η αγανάκτηση είναι άμεσα σχετική με το παραπάνω. Εν τη απουσία των ενδιάμεσων σταθμών, δηλαδή της ενημέρωσης, του γονικού παραδείγματος, των πρωτοβουλιών, των μαζικών οικολογικών κινημάτων και των μεμονωμένων καταγγελίων, ο απλός κόσμος δείχνει να έχει εξαντλήσει το ‘απόθεμα’ της απάθειάς του, και αναζητεί ενόχους για να ξεσπάσει για ένα έγκλημα, μεταξύ πολλών, το οποίο ανέχθηκε για χρόνια αλλά και για το οποίο έχει συνενοχή. Είναι σαν να αποπέμπουμε ένα κατά συρροήν δολοφόνο, αγνοώντας όμως τους μικρούς φόνους που έχουμε διαπράξει εμείς οι ίδιοι. Η μαζικότητα και το εύρος τόσο της αντίθεσης όσο και της αγανάκτησης μένουν να φανούν.
Όπως και να έχει, αυτή τη στιγμή, οι προγραμματισμένες κινητοποιήσεις και όσες είναι να ακολουθήσουν, δεν χωράνε εννοιολογική ή ιδεολογική αμφισβήτηση. Ίσως να μην διδαχθούμε αυτά που χρειαζόμαστε, πολύ πιθανό οι τελικές πολιτικές κατευθύνσεις να μην είναι της αρεσκείας μας, πολύ πιθανό επίσης το επί του πρακτέου προσδόκιμο κέρδος να μην είναι το επιθυμητό, αλλά η παράλειψη της αντίδρασης θα ήταν ένα ακόμη τεράστιο σφάλμα. Υπήρχε, υπάρχει, και θα υπάρχει δυστυχώς βαθιά ανάγκη για διαμαρτυρία τόσο απέναντι στην προσωπική στάση του καθενός μας, αλλά και ακόμη περισσότερο απέναντι στους εκπροσώπους μας και διαχειριστές της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας. Ασχέτως πολιτικών ή προσωπικών πολιτικών πεποιθήσεων του καθενός μας, η προστασία του περιβάλλοντος, είναι από τα λίγα ζητήματα στα οποία μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε. Αναμφίβολα, αν ακόμα και την ύστατη στιγμή, τώρα που αισθάνθηκαμε τον κόμπο που έχει φτάσει στο χτένι εδώ και χρόνια, προτιμήσουμε την αδιαφορία, το νέκταρ της ασυδοσίας, θα είναι σαν ανάβουμε το φυτίλι στα χέρια των εμπρηστών τόσο των φυσικών, όσο και αυτών που τους ανέχονται και τους ευνοούν.
Για αυτό το λόγο, πρώτα και κύρια:
"ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ. ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΜΕΝΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ. ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ. ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΠΡΑΓΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ. ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!!!"
Επιπλέον, από όσο έχω ενημερωθεί, θα γίνουν και οι παρακάτω εκδηλώσεις:
3/7 Προπύλαια 7 μ.μ Ελληνικό Κοινωνικό φόρουμ
8/7 ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ 8 πμ Ποδηλατοπορεία
8/7 Αγ. Τριάδα 9 πμ Προπόνηση - Διαμαρτυρία δρομέων
12/7 Τελεφερίκ Απόγευμα Συναυλία Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ
Ακόμη έχει προγραμματισθεί μαζική και ταυτόχρονη επιστολή e-mail για τις 5 και 6 Ιουλίου για τις 12 το μεσημέρι με βάση το παρακάτω προσχέδιο κειμένου:
Εδώ και μισό αιώνα νομιμοποιείτε την αυθαιρεσία μας και εμείς σε αντάλλαγμα στηρίζουμε και οικοδομούμε την χυδαία ιδιοτέλεια σας. Πολίτες και επαγγελματίες της εξουσίας καταφέραμε να επεκτείνουμε το αβίωτο αστικό χάος σε βάρος της ίδιας της ύπαρξης μας, περιορίζοντας δραματικά, οτιδήποτε ανταγωνιστικό στα «τσιμεντένια» όνειρά μας. Δεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα την καταστροφή της γης και την συνακόλουθη «αξιοποίηση» της από τους καταπατητές, τους οικοπεδοφάγους, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς σε τέλεια συνεργασία και διαπλοκή με συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους πολιτικούς. Ο στόχος της καταλήστευσης του κοινωνικού πλούτου επετεύχθη. Η αττική γη αποτελεί παρελθόν και η διάχυση της ασχήμιας στην ελλαδική γη είναι ζήτημα χρόνου παρά θέλησης.
Φτάνει πια
Η συνείδησή μας και το ένστικτό της επιβίωσης μας είναι πιο δυνατά από τα τσιμεντένια όνειρα, την «αξιοποίηση», τις διαπλοκές των «αποχαρακτηρισμών». Τα βουνά και οι θάλασσες είναι κοινωνικό κεφάλαιο και μοναδικό στόχο έχουμε να το διατηρήσουμε, ότι έχει απομείνει, ανέπαφο.
Ως πολίτες
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί και αναζητούμε τρόπους δράσης. Δεν θα ανεχτούμε την επανάληψη των φαινομένων «Πεντέλης», των «αξιοποιήσεων» των ακτών, της υποβάθμισης των πόλεων, την εγκληματική έλλειψη σχεδίων πρόληψης και αντιμετώπισης "κρίσεων", την αμέλεια και ανικανότητα φορέων και επιχειρήσεων, τους "κομματικούς φίλους", την αναποτελεσματικότητα της διοίκησης.
Πολλοί απο μάς εκφράζουν την επιθυμία να αυτενεργήσουμε καλύπτοντας τα κενά που ηθελημένα αφήνει η πολιτική βούληση.
Ως πολιτικοί
Αναλάβετε και εσείς τις ευθύνες των λόγων και των πράξεων σας δείχνοντας μας ότι είστε άξιοι της εμπιστοσύνης μας. Η έλλειψη σχεδίου και η εγκληματική αμέλεια (ο αρμόδιος υπουργός προτίμησε την θερινή σύναξη υποψηφίων αγροφυλάκων) στην διαχείριση των πρόσφατων "κρίσεων" αποδεικνύει ότι στόχος σας, είναι η ικανοποίηση των ανίκανων και ανήθικων πολιτικών "φίλων". Αξιοποιείστε αξιοκρατικά το πλούσιο "ανθρώπινο κεφάλαιο" που διαθέτει ο τόπος μας και δώστε σημασία στην πρόληψη, στα μείζονα και όχι στα ελάσσονα. Η πρόσφατη ανεύθυνη συμπεριφορά σας δεν εμπνέει καμία ελπίδα για το μέλλον, ωστόσο αυτήν την ύστατη ώρα αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων. Επιτέλους σταματήστε τις "εκ των υστέρων" δηλώσεις, την ανεύθυνη "τηλεοπτική δημοκρατία", μοιραστείτε μαζί μας τα πολιτικά σας οράματα, εάν έχετε.
Δημοσιοποιείστε άμεσα,
Τους τρόπους, τους πόρους, τα μέτρα και τα μέσα που εγγυώνται την διαφύλαξη και αποκατάσταση όλων των πρόσφατα καμένων εκτάσεων.
Την προετοιμασία και την πρόληψη για την αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων.
Δώστε στούς πολίτες το δικαίωμα και τις ευκαιρίες να συμμετέχουν ενεργά στην πρόληψη και τη διαχείριση.
Περιμένουμε,
Η απόγνωση, η αγανάκτηση και η θλίψη μας, περιορίζουν τα περιθώρια της υπομονής μας.
Για το κείμενο, και λίστα σχετικών διευθύνσεων αποστολής, επισκεφθείτε το ιστολόγιο Αθήνα – Οδηγός Επιβίωσης. Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να αντληθούν επίσης από τις παρακάτω σελίδες:
2 comments:
phgene se kamia sugentrwsh k pes mou pws einai, e???
ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ. ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ με ΜΑΥΡΗ ΜΠΛΟΥΖΑ και σφυρίχτρες
"Mαύρη, μαυρη, μαυρη μου εχεις κανει τη ζωη μου μαυρη, μαυρη...σαν καμενη γη"
Post a Comment