Αποτυχημένη Ιδέα ν. 142

Ίσως η παρακάτω ιδέα να μην αξίζει τίποτα, ίσως να αξίζει και 3 σφραγισμένα με αίμα σεντούκια από τους Πειρατές της Καραϊβικής γεμάτο νομίσματα, διαμάντια και χρυσά δόντια. Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι να εξυπηρετήσω και να τροφοδοτήσω τη μανία καταδίωξης που με διακατέχει (το πιάσατε το λογοπαίγνιο ε;) και να κατοχυρώσω την ιδέα αυτή, έτσι ώστε όταν στο μέλλον κάποιος την υλοποιήσει προς τεράστιο όφελός του, να μπορώ με μίσος και ικανοποίηση μαζί να αναφωνήσω: ‘Αχά! Αυτό ήταν δική μου ιδέα παλιοκαθίκι!’.

Τέλος πάντων, ας περάσουμε στο προκείμενο, την ιδέα δηλαδή. Πρόκειται για ένα concept (ρίχνω και το εγγλέζικο μέσα για να ψαρώσετε ομαδικά) για μια εναλλακτική σειρά comic, όπου ο κεντρικός (σούπερ)-ήρωας θα είναι ένας αλκοολικός που όμως, πως τα φέρνει η τύχη πάντα καταφέρνει και βρίσκει λύση στις περιπέτειες που του προκύπτουν.

Το παρακάτω είναι το εισαγωγικό επεισόδιο. Α! Το όνομα του comic θα αναρωτιέστε (ή αυτό ή έχετε σταματήσει να διαβάζετε το post και έχετε βάλει να ψάχνετε στο google ‘crabs and how to get ride of them’). Μα τι άλλο μα….

Alcoholman!!!

Καρέ 1

Δύο τύποι κάθονται στη μπάρα ενός bar. Ο ένας συνηθισμένος τύπος, ο άλλος μεσαίου ύψους, αξύριστος, με μια σεβαστή κοιλίτσα, καπαρτίνα, καπέλο, και ομπρέλα, όλα βρώμικα μαύρα. Ο συνηθισμένος τυπάκος μιλάει με τον μπάρμαν.

Συνηθισμένος τυπάκος: Άσε σου λέω. Έφυγε και με παράτησε για τον καλύτερο μου φίλο … το καταλαβαίνεις; Μετά από τόσα χρόνια, θεέ μου … και να πηδιέται μαζί του.

Καρέ 2:

Ο Alcohol man γυρνάει προς τον μίζερο τυπάκο, και ο τυπάκος και ο μπάρμαν τον κοιτάνε όσο μιλάει.

Alcohol man: Σε ακούω που γκρινιάζεις. Σταμάτα. Είσαι γελοίος. Αλλά είσαι και άνθρωπος. Πιες το ποτό σου και φύγε και βρες την κοπέλα που αγάπησες στο σχολείο. Ή κάποια άλλη. Ή το χέρι σου. Καλύτερα το χέρι σου. Καταναλώνεις αλόγιστα τον βρώμικο αέρα που τόσο συμπαθώ.

Καρέ 3:

Ο Alcoholman πίνει απότομα και μονορούφι το ποτό του.

Καρέ 4:

Ο Alcoholman ανοίγει την ομπρέλα του, τη βάζει μπροστά του σαν δόρυ, και τρέχοντας φεύγει από το μπαρ.

Καρέ 5:

Ο τυπάκος κοιτάζει τον μπάρμαν αμήχανα. Ο μπάρμαν τον κοιτάει απαθέστατα.

Καρέ 6:

Τυπάκος: Ποιος ήταν αυτός;

Μπάρμαν: Αχ, και να ήξερες.

Καρέ 7:

Ο Alcoholman στο βάθος με την ομπρέλα ανοιχτή και τρέχει ανάμεσα στο πλήθος.

Κάποια στο δρόμο ρωτάει το ταίρι της (τον γκόμενό της δηλαδή για να ξηγιόμαστε, άκου το ταίρι της).

Κάποια: Ποιός ήταν αυτός:

Ταίρι: Ένας αλκοολικός.

Καρέ 8:

Δύο σκεϊτόνια στο δρόμο προλαβαίνουν μονάχα τη σκιά του Alcoholman.

Σκεϊτόνι 1: Ποιος ήταν αυτός:

Σκεϊτόνι 2: Κάποιος τύπος μοναχικός.

Καρέ 9:

Δυο σκατόγριες (ψηφοφόρες του ΛΑ.Ο.Σ. δηλαδή) στο δρόμο νιώθουν μονάχα τον αέρα που έχει παρασύρει στο διάβα του ο ήρωάς μας όπως και την βρώμα από τη μπεκροποσία του.

Γριά 1: Ποιος ήταν αυτός;

Γριά 2: Ένας τρελλός μαρί!

Καρέ 10:

Δύο άστεγοι σε ένα παγκάκι.

Άστεγος 1: Ο Alcoholman;

Άστεγος 2: Αμέ. Ποιος άλλος;

Δέχομαι προτάσεις για συνεργασία με σκιτσογράφο, ταλαντούχο κατά προτίμηση. Αμοιβή μου θα είναι μονάχα η δόξα.

'It is arrogant to think there is no god, as it is irrational to believe there is one.'
Me, myself and that other neurotic inside my head.