Pages

Wednesday, October 28, 2009

Έρχονται αυξήσεις σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα

Έτσι διαβάζω στην Καθημερινή, και προσπαθώ να θυμηθώ πόσες φορές την τελευταία δεκαετία έχει χρησιμοποιηθεί ο ίδιος τίτλος από τα Μέσα Μαζικής Εκμετάλλευσης για να παρουσιάσουν την αναδιανομή του πλούτου και την ελάφρυνση του ελλείμματος από τις εκάστοτε κυβερνήσεις αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους χωρίς να ακουμπήσουν το ΦΠΑ. Παραδόξως δε θα καταφύγω σε φθηνές πολιτικές ύβρεις για να εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου, αλλά θα τολμήσω σε μια σπάνια προσωπική μου στιγμή μου να εμβαθύνω καταγγελτικά σε αυτή την επαίσχυντη πρακτική.

Καταρχήν, αν και προσβλέπω συντόμως να είμαι κάτοχος διπλώματος Α κατηγορίας, προς το παρόν επιφυλάσσομαι κάθε νομίμου δικαιώματος μου και δεν θα τοποθετηθώ επί των αυξήσεων στα καύσιμα, ειδικά σε μια εποχή που η τιμή του πετρελαίου έχει πάρει την ανιούσα κάνοντας τις συνελεύσεις πολυκατοικιών ακόμη πιο τεταμένες από ότι θα έπρεπε.

Συνεχίζοντας, πρέπει να εξομολογηθώ στο μέσο κοινό νου πως εμείς οι μπλαζέ μποέμ τύποι (ουδεμία σχέση με τους λούμπεν μικροαστούς) έχουμε αρχίσει να κουραζόμαστε αφόρητα από την συνεχή αφαίμαξη των ελαχίστων πόρων μας δια μέσω της πλάγιας όδου της συνεχούς φορολόγησης των παθών μας. Δεν μιλάμε, δεν μιλάμε αλλά κάποια στιγμή θα κουραστούμε να βαράμε πιστολιές από εδώ κι από εκεί και θα αρχίσουμε άλλες περιπέτειες πιο διχαστικές. Μπορεί να είμαστε τύποι εκ φύσεως ανεκτικοί, αλλά πόσο πια να αντέξουμε αυτή την αδικία που είναι μονάχα προϊόν της κακοδιαχείρισης ξενέρωτων και ανέραστων ανθρώπων; Πόσο πια; Πόσο πια θα πληρώνουμε την συνειδητή μας επιλογή να απομονωθούμε από τις μίζες, τις εκδουλεύσεις και τα εξουσιαστικά παιχνίδια και να συγκεντρωθούμε στις πολυσύνθετες και μάταιες περιπέτειες της νύχτας η οποία το μόνο που ζητά για να σου μιλήσει είναι καπνό και μέθη;

Με μεγάλη μου ντροπή και κίνδυνο να εξοριστώ από ένα αόριστο πλήθος συνδέσμων, συλλόγων και κρυφών μασονειών αφήνω πίσω τη περηφάνια μου και αναγκάζομαι να καταφύγω στην αποκάλυψη πολλών ανησυχιών των ομόκεντρων κύκλων μου. Αγαπητά μου παιδιά, η πόλις των Αθηναίων εάλω και ο Joe Strummer πέθανε, και με τους ρυθμούς με τους οποίους μας καταδιώκουν οι μεσαιωνιστές (1) των αισθημάτων, σε λίγο καιρό δεν θα μείνει ούτε ένας από εμάς τους φευγάτους κομπάρσους αγύριστων noir ταινιών, τους πύρινους κομήτες αγύριστων κεφαλιών, τους κομμένους στο μοντάζ της ζωής. Ποτέ μας δε ζητήσαμε κάτι, ούτε όταν χαθήκανε όλα τα jukebox, ούτε όταν αυξήθηκε ο αριθμός των πάγων στα ποτήρια μας, ούτε καν όταν μας πήρανε τα άφιλτρα τσιγάρα. Πάντα με τη στωικότητα που χαρακτηρίζει τα φλου πορτραίτα μας υπομέναμε τα συστηματικά χτυπήματα κάτω από το μπυροκοίλι, και συνεχίζαμε να πίνουμε το ποτάκι μας όσο οι στάχτες μας συνέθεταν το ασπρόμαυρό σκηνικό της ιλαροτραγωδίας μας. Κι αν ήμαστε κακοί ποιητές, κι αν είμαστε κακοί ποιητές τουλάχιστον γνωρίζουμε με σκυμμένα τα κεφάλια να σωπαίνουμε όταν ακούμε μια φωνή σκληρή μα και απαραίτητη, ξέρουμε να αντέχουμε τα χτυπήματα του καιρού, ξέρει το αυτί μας να καίγεται με το αλάτι των συντριμιών μας.

Δεν έχει νόημα, τούτη η επίκληση των απροσδιόριστων προσφορών μας είναι τόσο φτωχή και ταπεινή, νοιώθω ντροπές αντί το θυμό μου εργαλείο να τον κάνω. Γιατί δηλαδή δεν αυξάνουν τους φόρους στα γυμναστήρια ή στο Γκάζι; Γιατί δεν φορολογούνται οι κομματικές νεολαίες. το facebook, και οι κρέμες νυκτός; Γιατί δεν νομιμοποιείται η κόκα να την πήξουν στη φορολογία τη ρουφιάνα; Γιατί κανείς δε μιλά για όλα αυτά, γιατί κανείς δεν ασχολείται με αυτά τα ζητήματα και όλοι ζητάνε από εμάς τους προσκυνητές των στιγμιαίων λαθών να πληρώσουμε τη μαύρη νύφη της συμφοράς; Άραγε ο Νοστράδαμος και τα πρωτόκολλα της Σιών τι έχουν να πούν για όλα αυτά;

Μα το βλέπω, και αυτή μου η προσέγγιση είναι γνώριμα αποτυχημένη, αν όχι και χωρίς στυλ. Συχωρέστε με Jack και Jim, δεν ήθελα να πέσω τόσο χαμηλά, ντρόπιασα την λίγη μου υπόσταση, σας έκανα ρεζίλι στις νέγρικες γειτονιές. Απέτυχα ακόμα και στην πιο απλή υπεράσπιση, σπίλωσα το λευκό σακάκι του Matlock με την μικροαστική μου γκρίνια και δεν έχω πάτωμα να κοιτάξω με βλέμμα θολό. Τελικά να σε εξορίζουνε και οι εξόριστοι πρέπει να είναι κατάρα, αλλά έστω και έτσι θα επιχειρήσω για μια τελευταία φορά να ρίξω έστω και μια μικρή λιαχτίδα φωτός στο τόσο δίκιο που έχω.

Με τρόμο βγαλμένο από τις κομμένες σκηνές του Alien (το πρώτο) προσπαθώ να αναλογιστώ τις τραγικές συνέπειες που μια πιθανή συνεχιζόμενη αλόγιστη εκμετάλλευση των παθών μας μπορεί να μας οδηγήσει και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι πως θα ήταν τα πράματα αν το 2012 των υλικών αδυναμιών μας μάς είχε συναντήσει νωρίτερα. Φανταστείτε μονάχα τι θα γινόταν αν ο Μπουκόφσκι δεν μέθαγε με τις λέξεις του ψαγμένες έφηβες, αν ο Oscar Wilde γινόταν χρηματιστής, που θα βρισκόταν ο σοσιαλισμός αν ο Α. Παπανδρέου και ο Κ. Παπούλιας δεν εξόντωναν το εμπορικό ισοζύγιο με τις αδρές εισαγωγές whisky από τη Γηραιά Αλβιώνα, αν ζούσε ο Sid Vicious (2), αν ο Καρυωτάκης ήταν συνδικαλιστής και η Edith Piaf νοικοκυρά, αν ο Marlboro Man φορούσε spandex αντί για denim, αν ο Winston Churchill ήταν χορτοφάγος ζωγράφος, σε ποιο πάνελ θα ήταν κριτές αν ζούσαν ακόμη οι τρεις J (Jimmy Hnedrix, Janis Joplin και Jim Morrison), τι θα γινόταν αν ο Ιησούς Χριστός υμών δεν μετέτρεπε το νερό σε κρασί, αν ο George Best ήταν άμπαλος, αν ο T.S. Hunter δεν ήταν παρανοϊκός, αν ο David Duchovny δεν ήταν sex addict. Αλήθεια τι θα γινόταν; Στη φαντασία μου αλήθεια και πιθανότητες δεν συγκατοικούν, και έτσι δεν ξέρω, αλλά δεν θέλω ούτε καν να το φαντάζομαι. Αυτά τα αφήνω να τα αναλογιστούν όσοι χαρτογιακάδες επιμένουν να μας καταδιώκουν, όσους διαχειριστές της πολυκατοικίας επιμένουν να μας κλέβουν στο πετρέλαιο (3). Εμένα, το μόνο που μου μένει πια, είναι να σώσω την κάβα στο πνιγμένο τούτο μας καράβι που ονομάζουμε ζωή.

(1) In your face Μπαμπινιώτη.
(2) Καλά όχι πολλά.
(3) Είμαι μάστορας της κυκλικής γραφής, το ξέρω.


Friday, October 23, 2009

Ίδωμεν

Στη καινούρια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δύο είναι τα πρόσωπα που έχουν αναλάβει υπουργικούς θώκους ή ανώτερες αρμοδιότητες, και είχαν ανάλογους ρόλους σε προηγούμενες κυβερνήσεις του κόμματός τους. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος σαν Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης με ενεργητικό και συντονιστικό ρόλο, και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ο οποίος είναι ο μόνος που πήρε όχι μόνο το υπουργείο το οποίο είχε και στο παρελθόν, αλλά και το αγαπημένο του, το Υ. Προστασίας του Πολίτη όπως λέγεται πια.

Επί πρωθυπουργίας Σημίτη, στην αποτίμηση του έργου του Χρυσοχοΐδη πολλοί του αναγνώριζαν την επαγγελματική αναβάθμιση της ΕΛ.ΑΣ. (με τα εγκληματολογικά εργαστήρια, εκπαιδευτική αναβάθμιση, συγκρότηση ΕΚΑΜ, αντιτρομοκρατική) όπως φυσικά και την εξάρθρωση της 17Ν. Ανεξάρτητα αν κανείς συμφωνεί με τις επιλογές και τον ρόλο του, είναι σίγουρα ένας ικανός και έξυπνος άνθρωπος, χαρακτηριστικά που έχει προλάβει να μας τα δείξει μέσα σε ελάχιστο διάστημα και στη καινούρια θητεία του. Ας δούμε πως:

  1. Στις 8/10 μια ώρα μετά από βανδαλισμούς κοντά στην οδό Σόλωνος, η ΕΛ.ΑΣ. πραγματοποιεί έκτακτη, όπως την χαρακτηρίζει, επιχείρηση στην γειτονιά των Εξαρχείων, με 400 αστυνομικούς, πάνω από 200 ελέγχους 81 προσαγωγές και 8 συλλήψεις. Η σφοδρή αστυνόμευση (ή τρομοκρατία) συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες, αλλά με σταδιακά μικρότερη ένταση, με δεκαμελής πεζές περιπολίες να καλύπτονται από διμοιρίες των ΜΑΤ και τις ομάδες Δέλτα και Ζ να περιπολούν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γειτονιάς θυμίζοντας στρατό κατοχής. Πλέον και οι πιο αφελείς αναγνωρίζουν πως επρόκειτο για ένα οργανωμένο σχέδιο το οποίο ανάμενε την πρώτη δυνατή αφορμή για να εφαρμοσθεί, με σκοπό το επικοινωνιακό και στρατηγικό reset αντιμετώπισης των πολιτικών χώρων που δραστηριοποιούνται στα Εξάρχεια.
  2. Στις 21/10 μετά από ρίψη πετρών και τούβλων σε τετραμελής πεζή περιπολία στις οδούς Λόντου και Σόλωνος, η ΕΛ.ΑΣ. κινητοποιεί ΜΑΤ, Δέλτα και Ζ για την εύρεση και προσαγωγή υπόπτων. Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες οι αστυνομικές δυνάμεις βρίσκονται 350 μέτρα πιο μακριά, στη πλατεία Εξαρχείων, και κατά τη διαδικασία αυθαίρετων προσαγωγών αποδοκιμάζονται και προκαλούνται από ‘επώνυμους’ πολιτευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που είχαν εκδήλωση πιο πριν στο Φλωράλ με πιο αξιομνημόνευτο αποτέλεσμα την προσαγωγή του Παπαχρήστου (εκφωνητής του Πολυτεχνείου το ’73). Αργότερα το βράδυ της ίδιας μέρας ο υπουργός δίνει εντολή να αφεθούν ελεύθεροι όλοι ανεξαρτήτως στοιχείων (1) και ζητά δημόσια συγνώμη (2). Την επομένη, χωρίς να ερευνηθούν πιθανώς ευθύνες σε μεσαία και κατώτερα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., καρατομείται ο αρχηγός του σώματος. Ασφαλώς για δεύτερη φορά μέσα στη σύντομη θητεία του, ο Χρυσοχοΐδης εκμεταλλεύεται φθηνές περιστάσεις για να προχωρήσει τα σχέδιά του χωρίς να ακουστεί κιχ.
  3. Γενικότερα παρατηρείται μια διαφορετική στρατηγική αστυνόμευσης του κέντρου όπου πια δε προτιμάται το μοντέλο της ΝΔ (ΜΑΤ και άγιος ο θεός και επιχειρήσεις σκούπα με αδιάκριτη χρήση βίας) αλλά μια πολύπλευρη σύνθεση των αστυνομικών δυνάμεων, όπου τα εκάστοτε σώματα αξιοποιούνται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στο φυσικό τους ρόλο. Επιπλέον, έχει καταστεί σαφές πως η ΕΛ.ΑΣ. με το δόγμα Χρυσοχοΐδη επιθυμεί να αυξήσει την κινητικότητα της και την ψυχολογική της παρουσία, και αποφεύγει το συγκρουσιακό χαρακτήρα σαν το διάολο το λιβάνι για να μην υποβαθμιστεί η δημόσια εικόνα της.
  4. Παλιά μου τέχνη κόσκινο. Δύο εβδομάδες περίπου μετά την αλλαγή της ηγεσίας της Κρατικής Ασφάλειας, σε μια περίεργη δήλωση του, ο υπουργός υπενθυμίζει πως υπάρχουν τουλάχιστον 10 στελέχη της 17Ν τα οποία παραμένουν ασύλληπτα, ενώ από την πρώτη μέρα διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δεν έχει γίνει λόγος για καμία από τις τρομοκρατικές ομάδες της μετά-17Ν εποχής. Όπως και στο παρελθόν, έτσι και τώρα ο Μ. Χρυσοχοΐδης παίζει το επικοινωνιακό παιχνίδι πολύ πιο διακριτικά και καλύτερα, αναιρώντας το δόγμα των διαρροών και κούφιων προειδοποιήσεων του στυλ ‘τους ακουμπάμε’, ‘παρακολουθούνται’, ‘πρόσωπα ενδιαφέροντος’ κι άλλα τέτοια. Είναι σχεδόν σίγουρο πως στους επόμενους μήνες αθόρυβα η αντιτρομοκρατική θα ενισχυθεί με στελέχη και πόρους, και θα επιστρέψει στις παλιές καλές μέρες της αρχής της δεκαετίας με σκοπό όχι την φθορά των οργανώσεων, αλλά την εξάρθρωση τους εν μια νυκτί όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες.
  5. Στον πειθαρχικό έλεγχο, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κάνει ότι μπορεί για να πείσει περί της νέας ονομασίας του υπουργείου. Με αφορμή περιστατικό στην πλατεία Ομόνοιας (με αστυνομικό με περούκα που τελικά τον συνέλαβε η ΟΠΚΕ), δήλωσε εν θερμώ πως τέτοια πρόσωπα δεν έχουν θέση στην ΕΛ.ΑΣ., ενώ για το πολύ σοβαρότερο περιστατικό με το θάνατο Πακιστανού μετανάστη δύο μέρες μετά την κράτησή του σε αστυνομικό τμήμα, ο ίδιος ζήτησε την συνδρομή του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις έρευνες, παρακάμπτοντας τελείως την πεπατημένη επιλογή της ΕΔΕ. Παράλληλα εξήγγειλε (όπως και προεκλογικά) την κατάργηση του κουκουλονόμου (ο οποίος εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στους συλληφθέντες της κατάληψης του δημαρχείου Νίκαιας, οι οποίοι όμως εν τέλει αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι, ορισμένοι εκ των οποίων με περιοριστικούς όρους και αναμένεται η απαλλαγή τους στη δικαστική διαδικασία).
  6. Με αφορμή το ίδιο πάλι περιστατικό, ο Χρυσοχοΐδης έδειξε πως δεν φοβάται την επαφή του με το κοινό, και ως άλλος Μεσσίας που θα διώξει τα φαντάσματα του Μαρκογιαννάκη, συνομίλησε με την ‘Κίνηση Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή’ και προανήγγειλε την πρόσληψη αλλοδαπών από τις κύριες μεταναστευτικές εθνικότητες οι οποίοι θα δρουν ως διερμηνείς και ενδιάμεσοι των κοινοτήτων με την αστυνομία, την ίδια στιγμή που ο Βούγιας επισκεπτόταν με τους δημοσιογράφους το στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη Παγανή.

Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πως όπως και οι υπόλοιποι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, ο Μ. Χρυσοχοΐδης εκμεταλλεύεται πλήρως την περίοδο χάριτος από τα ΜΜΕ (αν όχι την απροκάλυπτη αβάντα…) και την δυναμική των πρώτων 100 ημερών για να εδραιώσει την δική του φιλοσοφία και να κερδίσει την κοινή γνώμη. Παρ’ όλο την αρχική επικοινωνιακή ένταση την οποία εν πολλοίς ο ίδιος έχει προκαλέσει για να περάσει κάποια μηνύματα, φαντάζει πολύ πιθανή η επιθυμία του υπουργού για χαμηλό επικοινωνιακό προφίλ σε βάθος χρόνου, παραδειγματικές πειθαρχικές τιμωρίες, την αποφυγή παιδαριωδών λαθών, και την προαγωγή προσεκτικά οργανωμένων και σχεδιασμένων επιχειρησιακών δράσεων οι οποίες θα δίνουν την αίσθηση ασφάλειας στον πολίτη.

Όμως ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν είναι αλάνθαστος. Ασχέτως του τι πρεσβεύει, η θεματολογία που περίτεχνα έχει επιλέξει να προβάλλει προδίδει και τα ζητήματα στα οποία μάλλον δεν νοιώθει και τόσο σίγουρος. Αυτά είναι κυρίως τα ζητήματα της Αγροφυλακής και οι διαδικασίες απορρόφησης των στελεχών της μετά τη διάλυσή της, η βαθιά ριζωμένη διαφθορά και παραβατικότητα στα αστυνομικά τμήματα, όπως φυσικά η κατάσταση του Πυροσβεστικού σώματος, για την ικανότητα και την διάρθρωση του οποίου ο ίδιος έχει ήδη κάνει αρνητικά σχόλια, ενώ παραμονεύει πάντα το αγκάθι των εποχιακών. Κι όλα αυτά εν μέσω δημοσιοοικονομικής κρίσης η οποία δεν επιτρέπει επιπλέον επανδρώσεις και αυξήσεις στα λειτουργικά έξοδα του υπουργείου.

Παρόλο τη μέθη του σοσιαλισμού που βιώνουμε αυτό τον πράσινο Οκτώβρη (πανάθεμα μας), τίποτα δεν εγγυάται πως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης θα επιτύχει έστω και μια μικρή αλλαγή νοοτροπίας και λειτουργίας του υπουργείου του. Σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσες και ποιες από τις εξαγγελίες του θα πραγματοποιηθούν και με τι αποτελέσματα, αλλά ο υπουργός δείχνει με τα τωρινά αλλά και τα παλαιότερα δείγματα γραφής του, πως είναι περισσότερο έτοιμος να ευχαριστηθεί τις δάφνες των επιτυχιών παρά να αντιμετωπίσει υπεύθυνα τις ρίζες των αποτυχιών όπως δείχνουν οι αποστάσεις του από τους αστυνομικούς και η αποποίηση της ευθύνης έκδοσης αδειών για τους μετανάστες. Μέχρι στιγμής όμως, ανεξαρτήτως αποδοχής, είναι ιδιαίτερα ανώριμο να προσπαθήσει κανείς να αναγνώσει επιτυχίες ή αποτυχίες. Οπότε με το βλέμμα στο μέλλον, ίδωμεν.


(1) Παρόλο που, όπως και το σχετικό βίντεο δείχνει, η προσαγωγή του Παπαχρήστου είναι τυπικά δικαιολογημένη.

(2) Πολύ εύστοχη η παρατήρηση του Γλέζου για το περιστατικό, ο οποίος αναρωτιέται τι θα συνέβαινε αν κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν ήταν επώνυμος.

Thursday, October 22, 2009

MJ part 1

Los Angeles, η πόλη των αγγέλων, έτσι λένε δηλαδή. Οι άσχετοι, όλοι τους άσχετοι, επιδερμικοί και κρετίνοι, τα πράσινά τους μάτια ξεθωριασμένα καιρό τώρα. Τα λίγα χρόνια που περπατώ στους δρόμους αυτής της ονειρούπολης κυνηγώντας αλεπούδες στις τρεις τα χαράματα και βαρώντας συναγερμούς της αστυνομίας σε κακόφημες γειτονιές για να χαζεύω μικροντηλέρια να σκορπάνε σαν τις κατσαρίδες στο φως, δεν έχω συναντήσει ποτέ μου ούτε έναν άγγελο, μονάχα λίγους έκπτωτους. Διαβόλους όμως πολλούς, σε διάφορες μορφές, και την ούρα τους πάντα καλά κρυμμένη, ναι, τέτοιους έχω δει πολλούς, μερικών το τηλέφωνο έχω καλέσει αρκετές φορές μάλιστα.

Τον συνάντησα λίγους μήνες πριν πεθάνει, ήταν ευδιάθετος, αλλά βέβαια πάντα έτσι ήταν άμα αναλογιστείς το χημικό κοκτέηλ που τον συντηρούσε ή ακόμη και την αναγκαιότητα να χαμογελάει για να μην πέσει το πρόσωπό του. Τώρα που το καλοσκέφτομαι μάλλον δεν ήταν ευδιάθετος. Αποκρουστικός όσο τίποτε άλλο στον κόσμο, με την καταραμένη του μύτη να με προκαλεί να την κοιτώ με φρίκη με κίνδυνο να χαλάσει η συνάντηση. Ευτυχώς μάλλον δεν παρατηρούσε και πολλά πίσω από τα μαύρα γυαλιά του και τα τρελαμένα του μάτια. Τελικά άνοιξε το ετοιμόρροπο στόμα του, κι αυτά που άκουσα μου αρκούσαν να τυφλωθώ με αηδία.

Έχω κάνει πολλά πράματα επί πληρωμή σε αυτή τη σιχαμένη πόλη, και μερικές φορές χαριτολογώντας έλεγα στον εαυτό μου πως είμαι σαν τους υπονόμους, πως φροντίζω για τα σκατά αυτών των ανθρώπων, πως χρησιμεύω στην κίνησή τους, πως δεν ευθύνομαι εγώ για αυτά. Σκατά πάντα θα υπάρχουν -πόσο μάλλον εδώ- γιατί να μην βγάλω κι εγώ κάτι από αυτά; Είμαι αυτός που είμαι, και κάποιος πρέπει να είναι, πάντα. Αν όχι εγώ, τότε κάποιος άλλος, έτσι δουλεύει η ανάγκη, έτσι δούλευε πάντα. Σίγουρα, έχουν υπάρξει φορές που είχα δισταγμούς κι άλλες που πραγματικά είχα λυπηθεί, ίσως και μετανιώσει, αλλά έλεγα μέσα μου πως έτσι χτίζω τις αντοχές μου, πως με τρόπο απροσδιόριστο ταιριάζω τέλεια στο ρόλο μου κι ας με οδηγεί στο πουθενά. Έτσι λοιπόν είμαι κι εγώ εδώ σαν όλους τους άλλους, ακριβώς επειδή κάποιοι έχουν πολύ ακριβά σκατά τα οποία χρειάζονται ‘διαχείριση’, και εγώ είμαι καλός στο να διαχειρίζομαι τους υπονόμους της πόλης των αγγέλων.

Το παρατσούκλι μου στη δουλειά είναι ο ‘κλειδαράς’, κι όχι επειδή είμαι καλός στο να ανοίγω πόρτες. Ίσα-ίσα, δεν έχω καθόλου υπομονή για να κάνω μια διάρρηξη της προκοπής, και συνήθως καταλήγω με μελανιασμένους ώμους κάθε φορά που το ‘χω πραγματικά ανάγκη να μπω κάπου. Όχι, το παρατσούκλι μου το έβγαλε ένας συνταξιοδοτημένος κινέζικης καταγωγής μπάτσος, γιατί λέει πάντα έβρισκα το κλειδί σε μια υπόθεση. Πριν δύο χρόνια είχα μπλέξει σε μια περίεργη κατάσταση και τον είχα αναζητήσει στην Chinatown για να μου πει δυο-τρεις από τις κομφούκιες παπαρολογίες του μπας και μου 'ρχόταν καμία ιδέα. Με ρώτησε για τη γυναίκα που έδενε όλη την υπόθεση, και μου είπε ατάραχα: ‘Γύρνα την.’ Έτσι κι εγώ την επέστρεψα στον νταβατζή της. Τρεις μέρες μετά ο σύνδεσμός μου στον ιατροδικαστή μου είπε πως την βρήκαν έξω από την πόλη παρατημένη σαν το σκυλί, τέζα από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών και αλκοόλ. Δεν το θυμάμαι εκείνο το βράδυ, αλλά την επόμενη μέρα ανέλαβα μια καινούρια ‘εξυπηρέτηση’.

Άμα ήξερε κανείς έστω τα μισά που έχω κάνει, σίγουρα θα με ήθελε στη θέση εκείνης της άτυχης κοπέλας, τις τελευταίες μου στιγμές να νοιώθω το δέρμα μου να καίγεται κάτω από τον ήλιο της ερήμου, το στόμα μου στεγνό, αλμυρό από τη σκόνη, με τη δίψα να ‘ναι το τελευταίο μου συναίσθημα. Μα εκείνο το βράδυ ένοιωσα κάτι που νόμιζα πως το είχα ξεχάσει από καιρό, με επισκέφθηκε εκείνη η φρίκη που είχα τους πρώτους μου μήνες εδώ. Από ένα σημείο και μετά τα αηδιαστικά του χείλη ανοιγόκλειναν και η χαρακτηριστική κοριτσίστικη φωνή του βούιζε στα αυτιά μου, αλλά πλέον δεν καταλάβαινα τίποτα.

Μετά από αρκετή ώρα τον διέκοψα. ‘Συγνώμη. Θες να σου βρω ένα δωδεκάχρονο αγόρι;’

Όταν επιτέλους έφυγε, πήγα στο μπάνιο να ρίξω λίγο κρύο νερό στο πρόσωπο μου αλλά κατέληξα να αγκαλιάζω τη λεκάνη της τουαλέτας και να ξερνάω, όπως όταν ήμουν δεκάξι χρονώ και ανακάλυπτα πόσο εύκολα όλοι οι δρόμοι μπορούν να γίνουν μια γρήγορη κατηφόρα. Μόνο που αυτή τη φορά, ζήτημα ήταν άμα είχα πιεί το μισό ποτήρι. Ήξερα τι έπρεπε να γίνει φυσικά. This is it. Τώρα το μόνο που έμενε ήταν ο τρόπος.

Τα φάρμακα είναι το αγαπημένο φονικό όπλο στην πόλη των αγγέλων, δίνουν την αίσθηση της αυτοκτονίας ή του ατυχήματος, ή ακόμη και των δύο, διότι όπως μου ‘χε πει κι ένας γιατρός που η γυναίκα του τον είχε κερατώσει με το μισό Fullerton πριν έρθει στο Beverly Hills, πάντα υπάρχει και η περίπτωση της ατυχής αυτοκτονίας. Τις περισσότερες φορές οι μπάτσοι ξέρουν φυσικά πως δεν είναι τίποτα από τα δύο, αλλά δεν δίνουν σημασία. Λίγα στοιχεία, δύσκολες υποθέσεις, καμία τύχη για προαγωγή, χέσ' το, βάλ' την στο αρχείο, πάμε παρακάτω. Σίγουρα αυτή τη φορά θα ασχολιόντουσαν πολύ παραπάνω από ότι θα έπρεπε με τα αφεντικά τους να τρέμουν στη δημόσια έκθεση, και όταν άρχισα να τα σκέφτομαι πρώτη φορά όλα αυτά, γρήγορα κατάλαβα πως χρειαζόμουν κάποιον ύποπτο να απασχολεί κι αυτούς αλλά και τις εφημερίδες. Τα γαμημένα τα τρωκτικά δεν θα αφήσουν την υπόθεση τόσο εύκολα. Έψαξα λίγο, κυρίως στον υπολογιστή, και σε ένα χαρτάκι από fortune cookie από το κινέζικο που πήρα τα μεσάνυχτα κράτησα κάποιες σημειώσεις. Όταν πλέον ο φονικός ήλιος της ανατολικής ακτής άρχισε να ανατέλλει και πάλι σε αυτή την πόλη των καταραμένων, πήρα τον αναπτήρα μου και το έκαψα. Στην άλλη μεριά έγραφε: ‘Only the slime does not fall on a slippery slope. Lucky numbers: 2,12, 50.’

Saturday, October 17, 2009

Ο άνθρωπος με τα πέντε μπλε Bic

Ο άνθρωπος με τα πέντε μπλε Bic κάθεται απέναντι μου διαγώνια στο λεωφορείο. Είναι μανιακός σίγουρα, δυστυχής πέρα από κάθε φαντασία, που και που μιλάει μόνος του ή με τα φαντάσματά του αλλά δεν τον πολύ-ακούω, προτιμώ την Beth να μου θυμίζει την dark kimono αισθητική του Dummy. Στην φυσούνα μπροστά του έχει μια μεγάλη πορτοκαλί σακούλα για φύλλα κι άλλα υποπροϊόντα κηπουρικής του δήμου Γλυφάδας. Πάνω γράφει 'biodegradable'. Το βρίσκω αστείο, τον σκέφτομαι μια μέρα να περπατά και σε μια σπάνια στιγμής ιδιοφυούς λάμψης της οργανικής χημείας η σακούλα να σκίζεται και να αδειάζει στο δρόμο ότι είναι αυτά που σέρνει μαζί του στις λοξές διαδρομές του. Είναι φρεσκοκουρεμένος, καθαρός, φορά μπεζ γιλεκάκι, έχει και ψιλή φωνή, εκείνη που ξέρεις ότι δεν ταιριάζει στο σωματότυπό του. Στα σταυρωμένα του πόδια στηρίζει δύο ή τρία τσαλακωμένα, τίμια σημειωματάρια, Α5 και Α4, βρώμικα και ταλαιπωρημένα .Γράφει με το δεξί και στο αριστερό κρατά τέσσερα μπλε Bic, ετοιμοπόλεμα όταν το άλλο στο δεξί του τον προδώσει. Γράφει, γράφει, και η τρέλα του σταματημό δεν έχει.


Το λεωφορείο αρχίζει και γεμίζει, και ένας χοντρούλης με κατσαρά μαλλιά και παχιά στρογγυλά γυαλιά κάθεται βλέπει του. Υπάρχει ένας μικρός παρανοϊκός διάλογος που δεν τον παρακολουθώ, τα salon blues noir των Portishead με απασχολούν περισσότερο, ή ίσως κάνουν ένα πιθανά ταιριαστό accompaniento στο σκηνικό. Έτσι όμως όπως τους βλέπω τους δύο καθισμένους μαζί, ο τρελλός με τα πέντε μπλε Bic να γράφει μέσα στην μέθη της ψυχής του, και τον χοντρούλη να προσπαθεί όσο πιο αμήχανα γίνεται να βολευτεί στην καρέκλα δίπλα του, αναρωτιέμαι γιατί να μην έχω λίγο παραπάνω θάρρος, να τους βγάλω φωτογραφία. Μαζί συνθέτουν ένα τέλειο σύγχρονο πορτραίτο -ίσως με τον χοντρούλη λίγο στο φλου- μια πρόσκληση στη Δαρβινική τελειότητα να δείξει λίγο οίκτο και κατανόηση.



Τώρα μια βλαμμένη με κόκκινα ράστα μαλλιά , κόκκινα δήθεν γυαλιά και κοιλιά 3 ημερών χωρίς όμως να είναι έγκυος μου κόβει την αρωωστημένη μου θέα προς τον παράφωνο συγγραφέα. Μου θυμίζει τα λοκάλια και τις chavs γκόμενες της Αγγλίας αλλά στο πιο Ικαρία φάση. Η μισανθρωπία μου αναπνοές παίρνει στη λίμνη του τώρα, παιδί μικρών παρεκκλίσεων και ανεπιθύμητων παρενεργειών που ακόμα δεν έχουν αναδυθεί.


Θέλω να τον βαπτίσω και να του πλάσω μια ιστορία, ένα παιχνίδι που κάνω στις γκόμενες για να με περνάνε για ψαγμένο, όσο εγώ τις γδύνω με τα μάτια μου. Θέλω να τον πω Ορέστη (ή Πρέσιξ άμα δεν προσέχω πως δακτυλογραφώ), μα δεν είναι αρκετά ωραίος. Μιχάλης, καλύτερα αυτό αλλά δεν ταιριάζει στην τρέλλα του. Ποτέ κάποιος Μιχάλης δεν έπεσε θύμα χαλασμένων φεγγαριών. Παναγιώτης λοιπόν, ταιριάζει με το καπελωτό κούρεμα, το γιλεκάκι και τις βαθιές κόγχες των ματιών του. Το ερώτημα όμως το βασικό το αποφεύγω συστηματικά, ίσως δε με απασχολεί τόσο. Γιατί τρελάθηκε; Τι είναι αυτό που τον κάνει στο χαρτί παραλογισμούς και υστερίες να βάζει. Ίσως είναι γενετικό, κάτι από πάντα, αλλά δε το νομίζω. To crooney sample του Biscuit μου κλείνει το μάτι τραγουδώντας 'I 'll never fall in love again...'. Γυναίκα λοιπόν; Ή μήπως κάποια απώλεια; Ο έρωτας και ο θάνατος, τα δύο καλύτερα κίνητρα για να τρελλαθεί κάποιος.



Η φυσούνα είναι γεμάτη κόσμο, ίσα που διακρίνω την τεράστια βιοδιασπώμενη σακούλα του Παναγιώτη να ισορροπεί στο πάτωμα του λεωφορείου με αδιαφορία. Από την χαραμάδα των ανθρωπίνων σωμάτων καταλαβαίνω πως γράφει ακόμη τις ασυναρτησίες του με συστηματικότητα που χαρακτηρίζει έναν ψυχαναγκαστικό. Μάλλον είναι άνεργος ή δουλεύει στη καθαριότητα κάποιου δήμου, και κάθε μέρα γυρνάει με το λεωφορείο γράφοντας συνεχώς, γράφοντας και κουράζοντας το μυαλό του με τον ίδιο τρόπο που εξαντλεί τα μπλέ Bic του. Έχει τέσσερα επιπλέον στυλό, γιατί μια μέρα, που είχε μόνο ένα Bic του χάλασε και δεν είχε με τι να γράψει. Ο εκνευρισμός και η αγωνία του πρέπει να τον είχαν κυριεύσει άρρωστα, ένα σύνδρομο στέρησης απότομο και βαθύ. Οι σκέψεις του να βράζουν και να φουσκώνουν το κεφάλι του, να το διαστέλλουν στα όρια του, να γεμίζουν κάθε νεκρή γωνιά του, να μην τον αφήσουν να ηρεμήσει, να αναπνεύσει. Πρέπει να ήταν τρομερό.


Τα λεωφορεία παρόλο τη βρωμιά και τη κακεντρεχειά τους είναι ωραία μέρη. Μια φορά είχα συναντήσει έναν άγγελο στο 550.

Friday, October 09, 2009

Every picture is of you when you were younger

Ο Mitch Hedberg είναι από εκείνες τις λίγες περιπτώσεις που ακόμη κι αν δεν είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών, πάλι θα ήταν ένας ενδιαφέρον τύπος, πάλι θα ήταν ένα κάλο παιδί που όλοι θα θέλαμε να γελάσουμε με τα αστεία του και να τον κεράσουμε μια μπύρα, πάλι θα ήταν από εκείνους που στα δυσμάς της ηλικίας μας θα τον θυμόμαστε με ένα πονηρό χαμόγελο. Βέβαια άμα ζούσε ακόμη, μπορεί πια να μην ήταν ο Mitch Hedberg αλλά ένα κακέκτυπο του Robin Williams.



Αυτό που τον χαρακτήριζε στην σύντομη καριέρα του ήταν η προφανής αμηχανία του μπροστά στο κοινό του που είχε σαν αποτέλεσμα να υποβιβάδιζει τα αστεία του πριν καν καλά καλά τα τελειώσει ή ακόμα και να τα ξεχνάει. Όσο και αν προσπαθούσε με τα σκούρα του γυαλιά να κρυφτεί, ο τρόπος που χασκογελούσε και προσπαθούσε να κερδίσει την φιλία του κοινού του, έλεγε μονάχα ένα πράμα. Ο Mitch ήταν πολύ κακός ψεύτης, και αμφίβολη στην κριτική της σιγουριά μου λέει πως σε ανακυκλωμένα κωλόχαρτα, ματωμένα χαρτομάντηλα, ακόμα σε λογαριασμούς ξενοδοχείων, έχει γράψει εκπληκτικά αστεία που ποτέ του δεν είπε, γιατί φοβόταν μην και τον καταλάβουν πως λέει ψέματα. Ένας σύγχρονος Πινόκιο. Τέτοιος τύπος ήταν ο Mitch, ή δηλαδή έτσι τον φαντάζομαι γιατί μονάχα από τα ηχογραφημένα show του τον ξέρω.



Πάρα πολλά βράδια προσπαθώ να ξενυχτήσω αλλά πάντα χωρίς επιτυχία, κι έτσι είναι μονάχα λογικό να προσπαθήσω και να αποτύχω κι απόψε. Βέβαια ίσως η προσεκτικά απαισιόδοξη πρόβλεψη μου μπορεί να μην είναι τίποτε παραπάνω από ένα μηχανισμό άμυνας, ένας σπόρος που είτε μπορεί να ανθίσει σαν επιτυχία είτα να ποτίσει το ξερό μα πολλά υποσχόμενο χέρσο της προσμονής. Κάποιος ας με σκοτώσει τώρα. Επιστρέφοντας σε ένα πιο ρεαλιστικό επίπεδο, ίσως κιόλας να ακούσω και λίγο από Hedberg, αφού τίποτα δεν σε κρατά πιο ξύπνιο από το να προσπαθείς να συγκρατήσεις τα γέλια σου όταν είσαι μόνος σου στο γραφείο σου, αργά μετά τα μεσάνυχτα. Εντάξει, ίσως κι ένας καλός espresso. Ή μια γυμνή φωτογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όχι, λάθος, αυτό είναι για τη πλύση στομάχου.



Είμαι σίγουρος πως πολύς κόσμος έλεγε στον Mitch πόσο καλά είναι τα αστεία του και πως πρέπει να 'ναι πιο χαλαρός, και να προσπαθεί όσο το δυνατόν να τα ολοκληρώνει και να μην τα σταματάει στη μέση και να γελάει σπασμωδικά προβάλλοντας την αμηχανία του στους φιλότιμους θεατές του. Το χειρότερο όμως είναι πως δεν του ταίριαζε κανένα άλλο στυλ, με τα απαίσια σακάκιά του, τα λαδωμένα του μαλλιά και τα κίτρινα του μαλλιά, ήταν ο τέλειος άκακος looser που ποτέ δε θα σου φάει τη γκόμενα αλλά θα τη διασκεδάσει αρκετά ώστε να σε ευχαριστήσει αργότερα που την πήγες για φθηνά ποτά σε ένα hip comedy club. Τέτοιος ήταν ο Mitch Hedberg, ψυχούλα ολκής, και όσο κι αν είναι κλισέ, το OD του ταίριαζε απόλυτα κι όχι επειδή ήταν διασημότητα, αλλά ακριβώς για τον αντρίστροφο λόγο. Ακριβώς επειδή ήταν φθηνός, βρώμικος, ασήμαντος, μια ζωή ζαλισμένος από τα ναρκωτικά (PCP, τζίνα και φυσικά πρέζα), ακριβώς επειδή θα ήθελες να είναι γνωστός σου, μα ποτέ κολλητός σου.



Τελικά άμα θες να κρατήσεις κάτι άπο εκείνο το παλιόπαιδο τον Mitch είναι πως δεν 'βγήκε' από κάποιο κατάλογο ή κάποιος χαζοκούτι κατόπιν συνταγής κάποιου βλαμμένου ατάλαντου με ακριβό κουστούμι. Μαλακίες, ποιός ξέρει από που βγήκε ο Mitch και όλοι οι Mitch Hedberg αυτού του κόσμου. Μονάχα κάτι λίγο παραπάνω ξέρουμε για το που καταλήγουν, σε κάτι κουρασμένες από το ξενέρωτο ξενύχτι χωροχρονικά απομακρυσμένων θαυμαστών μνήμες, να μας κάνουν να γελάμε και να κλαίμε που και που, για να ξεχνιόμαστε από τους πραγματικούς λόγους που κλαίμε και γελάμε.

Saturday, October 03, 2009

Κουρασμένες νύχτες

Τι είναι αυτό που υπάρχει πιο πέρα, εκείνες τις κουρασμένες νύχτες που θα υποβληθείς στη γνωστή σου συνήθεια, όποια κι αν είναι αυτή, την ξέρεις, δεν έχει σημασία. Αυτό που για λίγο τώρα σου γράφω έχει σημασία, είναι αυτό το απροσδιόριστο που υπάρχει λίγο πιο πέρα, που δεν το ξέρω, που απόψε δεν θα το βρω τυχαία, σε μια πρόσκληση που δε δέχτηκα, σε ένα στενό που δε διάβηκα, τα τεχνάσματα αυτά που οι αφελείς λένε τύχη, τι είναι απόψε δε θα μάθω.

Στο μοντάζ ενός χαλασμένου νουάρ είμαι κολλημένος, στη 2η πράξη, εκεί που ο ήρωας περιμένει μια συνάντηση και αναπάντεχα προκύπτει μια άλλη και η πλοκή αποκτά ταχύτητα και αγωνία. Κινηματογραφικοί χαρακτήρες με μικρά μαύρα γυαλιά περιμένουν η μύτη τους να σπάσει όσο εγώ περιμένω μια προγραμματισμένη συνάντηση που ποτέ δε θα γίνει, όσο υπό την επήρεια σκέφτομαι εκείνα που τη μέρα τα αγνοώ και τα ξεχνώ από συνήθεια και συμπάθειο εγωιστικό.

Κουρασμένος σκέφτεσαι καλύτερα, μα τότε είναι πια αργά. Και έτσι λοιπόν σε ρωτώ και πάλι, χωρίς εδώ να είσαι, τι είναι αυτό που δεν θα δω, πως ζεσταίνει το νου αυτό που δε θα ακούσω, πως ανάβει τις αισθήσεις αυτό που δεν θα γνωρίσω απόψε. Με δυσκολία κρατώ το γραφικό μου χαρακτήρα ευανάγνωστο, για την ίδια εκείνη ώρα που νοσηρά θα γυρίσω και να θυμηθώ πως ήταν τώρα, γιατί το μετά αλήθεια στο λέω δεν θα γνωρίσω.

Τις πιο πολλές φορές, η αλήθεια μπροστά στη προσδοκία είναι τόσο θλιβερή που σε τυφλώνει και χάνεις τη στιγμή, που σε εκείνο το γνώριμο μονοπάτι σε σέρνει, επιθυμία, σκέψη, δειλία, σκέψη, λογική, λάθος, απογοήτευση, σκέψη, θα αλλάξω, ναι θα αλλάξω.

Δεν είμαι εδώ αλλά κυματίζομαι στις παράλληλες αλήθειες του ίδιου ψεύδους, στην υποσημείωση μιας ιστορίας που ποτέ της δε γράφτηκε.

Thursday, October 01, 2009

Της ίδιας ιστορίας κορόιδο

Πριν από μερικούς μήνες, όταν είχαμε τις Ευρωεκλογές (θυμάστε;), είχα βρει ένα μηχανιστικό τρόπο για να απενεχοποιήσω την ντροπιαστική μου ψήφο δημιουργώντας πολύπλοκους πίνακες και φανταχτερά γραφήματα στην παράνομη version του Excel 2007 που έχω. Αναπόφευκτα λοιπόν, επειδή ως γνωστόν η ψήφος μου είναι σημαντική και είναι το πολιτικό μου μπαζούκα το οποίο θα εξολοθρεύσει τη λέρα του παρελθόντος και θα ανατείλει το νέο ελπιδοφόρο πολιτικό σκηνικό, βρίσκομαι στη βαρετή θέση να επαναλάβω ακριβώς την ίδια διαδικασία.

Οι συμμετέχοντες παραμένουν οι ίδιοι, αλλά όπως είναι φυσιολογικό (συζητήσιμο αυτό...) έπρεπε να γίνουν μερικές αλλαγές στον γενεσιουργό πίνακα, όχι μόνο προσθέτοντας ορισμένες κατηγορίες (εθνική άμυνα, αποτελεσματικότητα ψήφου στην εκλογική διαδικασία, και κοινοβουλευτική δραστηριότητα), αλλά και αλλάζοντας τα βάρη ώστε να αντιπροσωπεύουν τη σημασία των εθνικών εκλογών. Τέλος αλλάξανε φυσικά και οι βαθμολογίες γιατί και ένα μυαλό έχω (έτσι δηλαδή λέει η τρίτη φωνή μέσα στο κεφάλι μου) και οι απόψεις δικές μου είναι και τις κάνω ότι θέλω.

Ακολουθώντας την ίδια διαδικασία όπως και στην Ευρω-εκλογές, προέκυψε ο παρακάτω πίνακας:


Χάριν ολοκληρωμένης παρουσίασης, παραθέτω τις κατάλληλες εξηγήσεις.

  • Ιδεολογία: Ο πραγματικός βασικός ιδεολογικός κορμός τον οποίο εκπροσωπεί κάθε κόμμα, όπως φαίνεται από τις πράξεις του και από τα λόγια τους, αλλά σίγουρα όχι από τα διάφορα καταστατικά και τις επικοινωνιακές αηδίες.
  • Ιδέες: Οι ιδέες είναι τα θεωρητικά εκείνα πολιτικά σχέδια τα οποία απορρέουν από την ιδεολογία. Αν και πιο κάτω υπάρχουν θεματικές ενότητες, αυτή η κατηγορία τις βαθμολογεί στο σύνολο τους, και στο κατά πόσο μπορούν να λειτουργήσουν αρμονικά μεταξύ τους.
  • Αποτελεσματικότητα: Αυτή η κατηγορία αξιολογεί ταυτόχρονα πόσο καλά εφαρμόζονται οι ιδέες, αλλά και πόσο αποτελεσματικό είναι το κάθε κόμμα στο να αναλάβει κάτι και να διεκπεραιώσει.
  • Πρόσωπα: Οι ικανότητες και οι χαρακτήρες των ατόμων που ανήκουν στο κόμμα συνολικά, αλλά και αυτών που διεκδικούν την ψήφο.
  • Συνέπεια - Ήθος: Αυτή η κατηγορία έχει να κάνει με το κατά πόσο τα προεκλογικά προγράμματα και υποσχέσεις ακολουθούνται στην μετεκλογική περίοδο, όπως και το γενικότερο ήθος που διέπει το κόμμα, και το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει για να μαζέψει κανένα ψηφαλάκι. Μαζί με την κατηγορία της Δημόσιας Διοίκησης μοιράζονται τη διαφθορά και την αντιμετώπισή της.
  • Δημοκρατικό Αίσθημα: Εδώ μετράται η στάση του κόμματος απέναντι στην εκλογική διαδικασία, οι συνταγματικές του προτάσεις και η διάθεσή του για διάλογο και συνεργασία.
  • Κοινωνία: Κάτω από αυτό το γενικό πλαίσιο, συμπεριλαμβάνεται η κοινωνική συνοχή, οι διάφορες κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες, όπως και άλλες θεματικές ενότητες που ακολουθούν ξεχωριστά.
  • Οικονομία: Τα γνωστά. Φορολογία, προϋπολογισμός, αναδιανομή πλούτου.
  • Παιδεία: Τα γνωστά, συμπεριλαμβάνει και τον πολιτισμό.
  • Υγεία: Τα γνωστά.
  • Δικαιοσύνη: Τα γνωστά.
  • Ασφάλεια – Δημόσια Τάξη: Περιλαμβάνει την έννομη τάξη και τα σώματα ασφαλείας.
  • Εξωτερική Πολιτική: Τα γνωστά, με κύρια ζητήματα αυτά των ελληνοτουρκικών σχέσεων, το μακεδονικό και το Κυπριακό.
  • Πολιτισμός: Τα γνωστά, αν και για μένα δεν είναι τόσο γωνστά.
  • Εθνική Άμυνα: Τα γνωστά.
  • Κοινοβουλευτική Δράση: Η παρουσία του κάθε κόμματος στη βουλή με επερωτήσεις, στάση στις ψηφοφορίες και τα λοιπά. Τα εκτός βουλής κόμματα αυτόματα παίρνουν μηδενική βαθμολογία αν και το πιο σωστό θα ήταν να λαμβάνονταν υπόψη και η δράση εκτός βουλής.
  • Δημόσια Διοίκηση: Περιλαμβάνει τη γραφειοκρατία, την πολυνομία, την εξυγίανση και την διαφθορά.
  • Αγροτική Πολιτική: Τα γνωστά.
  • Εργασιακά - Ασφαλιστικό: Τα γνωστά. Κατώτερος μισθός, συνδικαλισμός, ωράρια, δικαιώματα και τα λοιπά.
  • Τοπική Αυτοδιοίκηση: Αποκέντρωση και αποτελεσματικότητα των κομματικών δημάρχων-νομαρχών όποτε ανέλαβαν τέτοια πόστα.
  • Προοδευτισμός: Αυτή η κατηγορία μετράει πόσο προοδευτικό (το αντίθετο του συντηρητικού) είναι το κάθε κόμμα, όπως επίσης και την ικανότητα του να εφαρμόσει και να διαχειριστεί αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
  • Κρατικός Παρεμβατισμός: Αυτή η κατηγορία αξιολογεί το μέγεθος του (προτεινόμενου) κράτους, την κεφαλαιακή ελευθερία, και τις προτάσεις και τις ικανότητες των κομμάτων σχετικά με τις ΔΕΚΟ.
  • Ατομικός Φιλελευθερισμός: Η ενότητα αυτή καλύπτει κυρίως το φάσμα των ατομικών δικαιωμάτων. Είναι παράλληλο με το δημοκρατικό αίσθημα, αλλά περιορισμένο στις ατομικές ελευθερίες και ευθύνες.
  • Ταξική Εκπροσώπηση: Επειδή η Μαριάννα Λάτση δεν ψηφίζει ΚΚΕ και η ταξική πάλη δεν είναι ακριβώς ανύπαρκτη, καλό είναι να λαμβάνεται κι αυτό υπόψη.
  • Αποτελεσματικότητα Ψήφου: Δυστυχώς το εκλογικό σύστημα που έχουμε είναι εκβιαστικό και ληστρικό, με αποτέλεσμα κάποιες ψήφοι να συμμετέχουν λιγότερο στη διαδικασία από ότι άλλες.
  • Ευρώπη: Αντιπροσωπεύει τις ιδέες του κάθε κόμματος για την ΕΕ καθώς και την εμπειρία του και την αποτελεσματικότητά του στα όργανα της Ευρωβουλής.
Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι τελείως βαρετό για αυτό παραθέτω και τα όμορφα γραφικά που αποκλειστικό σκοπό έχουν να γαργαλήσουν τα μάτια μας:


Φυσικά ήταν αναπόφευκτο και για μια ακόμη φορά πέφτω στα πλοκάμια του ρεβεζιονιστικού ψιλικατζίδικου. Εντύπωση όμως μου προκαλεί πως ακόμα και με αυτό το τεχνοκρατικό σύστημα το ΑΝΤΑΡΣΥΑ αδικείται σε σχέση με το ΚΚΕ, το οποίο για ανεξήγητους λόγους έχει ανέβει σημαντικά στην ασυνείδητη εκτίμησή μου. Επίσης είμαι αρκετά σίγουρος πως παρόλο την σχετικά περίπλοκη διαδικασία που ακουλούθησα, ακόμη νοιώθω ντροπή για κάποιο περίεργο λόγο. Γιατί συγγνώμη, αλλά είναι όντως ντροπή να ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ παρά τη βελτιώση του μιρκού Αλέξη. Ίσως θα έπρεπε στις βαθμολογούμενες κατηγορίες να προσθέσω και μια που να λέγεται ‘ντροπιαστική ταύτιση με τους υπόλοιπους μαλάκες ψηφοφόρους του κόμματος’ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Από την άλλη όμως ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει μέχρι την Κυριακή των εκλογών. Άσε που τώρα θα πρέπει να αρχίσω να σκέφτομαι και ποιούς θα σταυρώσω, τράβηγμα...

Όπως και να έχει όλοι ραντεβού την Κυριακή στις κάλτσες!

Ψηφοδέλτιο

Υπάρχουν ορισμένα πολιτικά πρόσωπα τα οποία τα αγαπάμε. Είναι αλήθεια, τα αγαπάμε. Όχι γιατί έχουν κάποια προσωπικότητα ή ήθος ή είναι καλά παιδιά. Όχι βέβαια. Αλλά μερικοί από εμάς όταν βλέπουμε έναν αγώνα μποξ πάντα διαλέγουμε να υποστηρίζουμε αυτόν που ξέρουμε από την πρώτη γροθιά ότι θα χάσει, ή για παράδειγμα όταν δύο φίλοι μας γουστάρουν την ίδια γκόμενα πάντα προμοτάρουμε εκείνον με τις λιγότερες ελπίδες, ή όταν βλέπουμε καλλιτεχνικό πατινάζ πάντα δίνουμε υψηλή βαθμολογία στην πιο άσχημη. Το τελευταίο μετά από πολλές εισπονές κόλλας.

Όπως και να έχει υπάρχουν κάποιους πολιτικούς τους οποίους αγαπάμε γιατί βασικά τους λυπόμαστε τώρα που έχουν εκπέσει από τα μεγαλεία τους και έχουν γίνει βασικά ρεντίκολο στους υπολοίπους. Είναι πλέον από εκείνα τα άτομα που διασκεδάζουν στο εξοχικό τους γνωστούς τους, οι οποίοι αργότερα τους βρίζουν σε άλλες δεξιώσεις. Είναι θλιβεροί και τους αγαπάμε για αυτό. Ποια είναι αυτά τα πρόσωπα λοιπόν;

ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Βύρωνας
Δεν γίνεται καμία παλιοπαρέα χωρίς τον αθεράπευτα ρομαντικό ποιητή της.

ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ Θεόδωρος
Πόσο ακόμα να αντέξει η γυναίκα του στα κανάλια; Και τα έξοδα είναι πολλά…

ΤΣΟΧΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Άκης

Ο πιο ερωτιάρης ever, του αξίζει άλλη μια λαμπρή θητεία στη βουλή.

ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ Στέφανος
Ο στρατιώτης που έγινε κομμάντο, ο ραμπό της λαϊκής, εφοδιασμένος με τα πυρομαχικά των ψήφων μας είναι έτοιμος να θερίσει τα συμφέροντα για μια ακόμη φορά.

ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ Σάββας
Ο πιο έντιμος και ικανός πολιτικός βάζει υποψηφιότητα για νέο ρεκόρ υπουργικών παραιτήσεων.

ΜΑΓΓΙΝΑΣ Βασίλης
Μπορεί το καλοκαίρι να έχει τελειώσει, αλλά ο Βασίλης πάντα θα έχει κάτι καλό στο ψυγείο του να μας προσφέρει.

ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ Γεωργιός
Το παλλικάρι με το σταυρό στο χέρι είναι έτοιμος να μας διδάξει για μια ακόμη φορά περί ηθικής.

Λοιπόν, στη δική μου τη διεστραμμένη φαντασία, όλα αυτά τα άτομα μαζευτήκαν μαζί και σχημάτισαν ένα δικό τους κόμμα, το ΚΑΠΗ. Κόμμα Αγαπημένων Πολιτικών Ημεδαπής το όνομα αυτού, και με ψηφοδέλτιο κανονικό.


Επίσης για κάποιο μυστήριο λόγο το ΚΑΠΗ έχει ένα ιδιαίτερα αλλοπρόσαλλο κυβερνητικό πρόγραμμα, το οποίο μοιάζει σαν κολλάζ από τα προγράμματα των υπολοίπων κομμάτων, λες και ο αρχιμαστορογραμματέας τους έκανε copy-paste από τα sites των υπολοίπων κομμάτων...
Για να το δούμε λοιπόν.

Εξωτερική Πολιτική
  • Παραίτηση των αξιώσεων της Ελλάδος για την ονομασία της ΠΓΔΜ και αναγνώρισή της με την επίσημη διεθνή ονομασία της όποια κι αν είναι αυτή.
  • Αποδέσμευση της εξωτερικής πολιτικής από τις αμυντικές δαπάνες και την ενεργειακή πολιτική.
  • Κυπριακό:
  1. 1. Διαρκής ιστορική καμπάνια στους κόλπους αλλά και εκτός της ΕΕ για την ανάπτυξη του προβλήματος και τη σημερινή κατάσταση,
  2. 2. Καταγγελία των πωλήσεων γης στα κατεχόμενα σε πολίτες της ΕΕ.
  3. 3. Διαρκής στήριξη και σεβασμό στις επιλογές των Κυπρίων.
  4. Ανάπτυξη και διεύρυνση των πολιτιστικών και οικονομικών προγραμμάτων φιλίας στα Βαλκάνια.
  • Καταδίκη της ισραηλινής επιθετικότητας και υποστήριξη των Παλαιστινίων.

Συνταγματικές Ρυθμίσεις
  • Καθιέρωση της απλής αναλογικής με πρόκριμα 1/3% για είσοδο στη βουλή και κατάληψη μιας έδρας.
  • Κατάργηση των βουλευτικών προνομίων και της βουλευτικής ασυλίας.
  • Δραματική αύξηση των χρονικών ορίων παραγραφής για πολιτικά πρόσωπα.
  • Κατάργηση των προνομίων της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατάργηση του θρησκευτικού όρκου, κατάργηση θρησκευτικών συμβόλων σε όλους τους δημόσιους χώρους.
Εσωτερική Πολιτική και Διοίκηση, Αποκέντρωση
  • Μείωση των αριθμών των διοικητικών περιφερειών, με παράλληλη ενίσχυση σε προσωπικό και εξοπλισμό των ΚΕΠ για την καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη.
  • Πλήρης ψηφιοποίηση όλων των δημόσιων υπηρεσιών και οργανισμών ώστε η φυσική διάδραση μεταξύ υπηρεσιών και πολιτών να περιοριστεί στο ελάχιστο και η επικοινωνία μεταξύ υπηρεσιών να γίνει ταχύτερη και πιο αποτελεσματική.
  • Δημιουργία συστήματος αξιολόγησης υπηρεσιών, διευθυντών και υπαλλήλων υπηρεσιών του δημοσίου.
  • Εναρμονισμός παραχώρησης αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση με τη χρηματοδότησή της.
Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια
  • Ενσωμάτωση της χωροφυλακής και των θυροφυλάκων σε ένα ενιαίο σώμα δασοφυλακής η οποία εκτός των θερινών μηνών θα αναλαμβάνει έργα αναδασώσεων, αναχωματώσεων, δημιουργίας αντιπυρικών ζωνών καθώς και τη προστασία του φυσικού πλούτου στο σύνολο του. Κατά τη θερινή περίοδο θα ενισχύεται με αποσπασμένα τμήματα της πυροσβεστικής και υπό το συντονισμό της πολιτικής προστασίας, θα επιφορτίζεται με το κυρίως έργο της κατάσβεσης πυρκαγιών.
  • Παύση του συστήματος αποσπάσεων αστυνομικών σε προστασία δημοσίων προσώπων.
  • Τακτή ψυχολογική αξιολόγηση όλων των στελεχών των σωμάτων ασφαλείας.
  • Ενίσχυση της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων.

Εθνική Άμυνα
  • Πλάνο πενταετίας περιορισμού του ΑΕΠ στο 2%.
  • Μείωση της στρατιωτικής θητείας στους 6 μήνες, με παράλληλο εμπλουτισμό της εκπαίδευσης με ικανότητες χρήσιμες στην κοινωνία όπως πρώτες βοήθειες και τεχνικές δεξιότητες.
  • Κλείσιμο αχρείαστων στρατοπέδων με βάση καθαρά τον στρατιωτικό σχεδιασμό και όχι τοπικά συμφέροντα, και παράλληλη υγειονομική και τεχνολογικά αναβάθμιση υπαρχόντων
  • Αξιοποίηση της ελληνικής βιομηχανίας για τους εξοπλισμούς.
  • Δημιουργία ανεξάρτητου σώματος ελέγχου μεταθέσεων με αυστηρές διοικητικές ποινές στους εμπλεκόμενους και δημοσιοποίηση των ονομάτων τους.
  • Εξουδετέρωση και απόσυρση των ναρκών κατά προσωπικού.
  • Αναστολή χρεών στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κατά τη διάρκεια της θητείας.

Εργασία και Ασφαλιστικό
  • Θέσπιση της αρχής της αναλογικότητας στη συνταξιοδότηση. Θεσμοθέτηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος από το πρώτο ένσημο.
  • Δημιουργία υπερ-ταμείου υπεράνω των δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων το οποίο θα ισοσκελίζει τα ελλείμματα και τα πλεονάσματα τους στα πλαίσια της κοινωνικής αλληλεγγύης.
  • Κατάργηση των ιατρικών και κλινικών μονάδων του ΙΚΑ και ένταξή τους στο ΕΣΥ.
  • Περιορισμός των επενδυτικών δυνατοτήτων των ασφαλιστικών ταμείων αποκλειστικά σε ακίνητη περιουσία και καταθετικούς λογαριασμούς.
  • Θέσπιση της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής του κατώτατου ορίου μισθού.
  • Κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα.
  • Κατάργηση όλων των προγραμμάτων stage.
  • Κατάργηση όλων των εξαιρέσεων στην ασφάλιση ακόμη κι αν πρόκειται στα πλαίσια πρακτικής εξάσκησης.
  • Δημιουργία μεικτών ελεγκτικών κλιμακίων (φορολογικές παραβάσεις, ασφαλιστικές παραβάσεις, υγειονομικές, διοικητικές κλπ.) για μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις.
  • Αναπροσαρμογή του καθεστώτος ωρομίσθιων υπαλλήλων με αύξηση του μισθού τους στον ελάχιστο κατώτερο μισθό.
  • Αύξηση του ΛΑΕΚ από 0,45% στο 1%.
  • Κατάργηση των νομοθεσιών του ΠΑΣΟΚ που ευνοούν την ελεύθερη διακίνηση και 'ενοικίαση' εργαζομένων.

Δικαιοσύνη
  • Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών.
  • Δραματική αύξηση των χρηματικών ορίων οφειλών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία που επισύρουν ποινή φυλάκισης.
  • Κατάργηση της προφυλάκισης.
  • Σύσταση επιτροπής νομολογίας και νομοθεσίας με στελέχη από το νομικό κόσμο (δικηγορικούς συμβόλους, συμβολαιογράφους, ενώσεις δικαστικών και εισαγγελέων) και παρατηρητή από το υπουργείο Δικαιοσύνης, η οποία θα έχει σαν αποκλειστική ευθύνη την εκκαθάριση της νομοθεσίας από αναχρονιστικούς, ανεφάρμοστους και δυσλειτουργικούς νόμους.
  • Σύσταση πολιτικής προστασίας για πολίτες που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν νομική προστασία με δικά τους μέσα.

Εθνική Οικονομία
  • Πάγωμα των μισθών βουλευτών, υπουργών και του 20% της ανώτερης μισθολογικής κλίμακας του Δημοσίου για μια πενταετία.
  • Επαναφορά του ΣΔΟΕ και προσανατολισμός των ελέγχων του στις ανώτερες οικονομικές κλίμακες.
  • Απαγόρευση έκδοσης δανείων χαμηλής ποιότητας και εγγυοδοσίας προς ιδιώτες (διακοπο-δάνεια, κλπ).
  • Απελευθέρωση των εκπτώσεων.
  • Ενίσχυση της Ανεξάρτητης Αρχής Ανταγωνισμού.
  • Ενίσχυση της φορολογίας στα πολυτελή και μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα.
  • Επαναφορά του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
  • Επαναπατρισμός κεφαλαίων ναυτιλίας με ανταγωνιστικές των offshore φορολογικές κλίμακες και περίοδο χάριτος για μια πενταετία και ύστερα σταδιακό εναρμονισμό αυτών σε λογικά και διαπραγματεύσιμα πλαίσια.
  • Μείωση δικαιολογητικών για έναρξη επιχειρήσεων μέσω αυτοματοποιήσεων και καταργήσεων ορισμένων.
  • Μηδενισμό του ΦΠΑ στις φωτοβολταϊκές και ηλιοθερμικές εγκαταστάσεις, στα έργα αιολικής ενέργειας και στην εγκατάσταση εξωτερικών θερμομονώσεων σε υπάρχουσες κατασκευές τουλάχιστον για μια δεκαετία.
  • Αύξηση του αφορολογήτου ορίου.
  • Αύξηση φορολογίας κεφαλαίου.
  • Θεσμοθέτηση 'πράσινης φορολογίας' η οποία θα επιβαρύνει όσους ρυπαντές (ιδιώτες και επιχειρήσεις) είναι πάνω από το αφορολόγητο στα πρότυπα της αντίστοιχης φορολόγησης που εφαρμόστηκε πρόσφατα στη Γαλλία.
  • Δημιουργία κλίμακας εκπτώσεων και επιβαρύνσεων στους δασμούς, φόρους κτήσης και τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων ανάλογα με την κατανάλωση καυσίμου όπως προβλέπεται από τους κατασκευαστές.
  • Απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρονικού στοιχήματος, με έκδοση αδειών και προσαρμοστική ήπια φορολογία για ένα αρχικό διάστημα τεσσάρων ετών.
  • Διετής ρύθμιση των χρωστούμενων πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση.
  • Φορολόγηση αδιανέμητων κερδών.
  • Μείωση του ΦΠΑ σε από 9% και 19% σε 7% και 16% με αντίστοιχη μεταφορά των συντελεστών στα τέλη παρεδημούντων και τους δημοτικούς φόρους με άμεση απόδοση των πόρων αυτών στη τοπική αυτοδιοίκηση.
  • Σταδιακή εφαρμογή ψηφιακής διασύνδεσης ταμιακών μηχανών και λογιστηρίων με τις εκάστοτε ΔΟΥ πλήθος κλάδων όπως ξενοδοχεία, βενζινάδικα, εστιατόρια, νυχτερινά κέντρα κι άλλα.
  • Εφαρμογή φορολογικής έκπτωσης 1% επί του ΦΠΑ για οποιαδήποτε νόμιμη απόδειξη καταθέτει ο φορολογούμενος πολίτης, με ανώτερο όριο συμμετοχής όσους είναι στο διπλάσιο του αφορολογήτου ορίου.
  • Πάγωμα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, προστασία και ορθολογική διαχείριση του δημόσιου πλούτου.
  • Αποποινικοποίηση της καλλιέργειας και εμπορίας ινδικής κάνναβης και των παραγώγων της με σκοπό τη δημιουργία ελεγχόμενης και φορολογούμενης οικονομίας γύρω από τα παράγωγα προϊόντα.
Τουρισμός
  • Δημιουργία γραμματείας τουρισμού και διασύνδεσης με το υπουργείο τουριστικής ανάπτυξης σε περιφέρειες, νομαρχίες, δήμους και κοινότητες. Σκοπός της γραμματείας θα είναι η τουριστική προώθηση και ανάδειξη των ιστορικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών της εκάστοτε διοικητικής του περιφέρειας καθώς και ο συντονισμός με τις τουριστικές επιχειρήσεις της περιοχής.
  • Αναθεώρηση όλων εκμισθώσεων και συμβάσεων χρήσης γης από ιδιώτες στους αιγιαλούς και τις παραλίες, με σκοπό την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σε αυτές.
  • Άμεση εφαρμογή της κατάταξης ξενοδοχείων με το σύστημα των αστεριών καθώς και έναρξη προγράμματος οικολογικής διαχείρισης και εναρμονισμού των ξενοδοχείων και των λοιπών τουριστικών επιχειρήσεων.
  • Ενίσχυση του ΕΟΤ, και με τη σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτών, δημιουργία διαδικτυακής πύλης κρατήσεων για ξενοδοχεία, ιστιοπλοϊκά, αεροπορικά και ακτοπλοϊκά εισιτήρια και rent a car στα πρότυπα των αντίστοιχων διεθνών πρακτορείων.
  • Δημιουργία φορολογικών κινήτρων για την ενίσχυση του χειμερινού τουρισμού, ειδικότερα στην περιφέρεια.

Γεωργία
  • Διαρκής διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ για επιδοτήσεις υφιστάμενων καλλιεργειών.
  • Δημιουργία συστήματος παρακολούθησης τιμολογίων προϊόντων από τη παραγωγή στη μεταποίηση μέχρι τη τελική πώληση για την προστασία του παραγώγου και του καταναλωτή.
  • Αναδιάρθρωση των αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων με προσανατολισμό την παραγωγή και προστασία του αγροτικού εισοδήματος, και στελέχωση τους με επιστημονικό προσωπικό.
  • Μείωση επιτοκίων αγροτικής τράπεζας και ΦΠΑ αγροτικών μηχανημάτων και λιπασμάτων.
  • Προώθηση εξειδικευμένων και βιολογικών καλλιεργειών και προϊόντων με προστασία ονομασίας προέλευσης.

Παιδεία
  • Πλήρης αποδέσμευση των σχολικών επιδόσεων από την είσοδο σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
  • Δημιουργία συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ το οποίο θα ελέγχεται και θα συντονίζεται κεντρικά, αλλά θα εκτελείται με διαφορετικές εξετάσεις σε μορφή και θεματολογία για κάθε σχολή από τους υπευθύνους της.
  • Μεικτή επιτροπή (με πλειοψηφία πανεπιστημιακών) αξιολόγησης ΑΕΙ και ΤΕΙ της οποίας τα αποτελέσματα θα δημοσιοποιούνται εν καιρώ κάθε φορά πριν την περίοδο των εισαγωγικών εξετάσεων.
  • Πλάνο τετραετίας σταδιακής αύξησης του ΑΕΠ για την Παιδεία στο 4%.
  • Κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών και αντικατάσταση του ανάλογα με την εκπαιδευτική βαθμίδα με μαθήματα φιλοσοφίας, ψυχολογίας και πολιτικής επιστήμης.
  • Πλήρης αποδέσμευση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία ΑΕΙ και ΤΕΙ. Τα κριτήρια για τα επαγγελματικά δικαιώματα θα καταρτώνται από τα εκάστοτε επιμελητήρια και θα είναι σε πλήρη γνώση των υποψηφίων φοιτητών.
  • Ο αριθμός των εισακτέων στις εκάστοτε σχολές θα κρίνεται από τις διευθύνσεις των σχολών σε συνεργασία με τα αντίστοιχα επαγγελματικά επιμελητήρια.
  • Ψηφιοποίηση όλων των τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ στα πλαίσια της διεθνούς πρωτοβουλίας OpenCourseware με ελεύθερη πρόσβαση για όλους.
  • Δημιουργία ενιαίας ανοιχτής ψηφιακής βιβλιοθήκης από όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
  • Αναθεώρηση και ενίσχυση των καλλιτεχνικών μαθημάτων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης όπως και αύξηση των εκπαιδευτικών εκδρομών σε πολιτιστικούς χώρους και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Πολιτισμός
  • Δωρεάν είσοδος σε όλα τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους για μαθητές και φοιτητές.
  • Απόσυρση της ελληνικής συμμετοχής στη Eurovision αρχικώς για τέσσερα χρόνια.
  • Μείωση ΦΠΑ και ειδικών φόρων σε κινηματογράφους και θέατρα, και αναπλήρωση των εσόδων από αύξηση της φορολογίας στην τηλεοπτική διαφήμιση.
  • Δημιουργία φορολογικών κινήτρων για τη χρηματοδότηση καλλιτεχνικών έργων και εκθέσεων.
  • Θέσπιση περιφερειακών και κεντρικών διαγωνισμών για την ανάδειξη νέων καλλιτεχνών.
  • Αναθεώρηση και ενίσχυση των καλλιτεχνικών μαθημάτων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης όπως και αύξηση των εκπαιδευτικών εκδρομών σε πολιτιστικούς χώρους και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Υγεία
  • Προαγωγή της προληπτικής ιατρικής με συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης.
  • Δημιουργία ηλεκτρονικής κάρτας ασφαλισμένου και αντίστοιχο τερματικό στα νοσοκομεία και στα φαρμακεία ώστε να μην είναι αναγκασμένος πρώτα να πληρώνει για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη και ύστερα να αποζημιώνεται από το ταμείο του αλλά να χρεώνεται το ταμείο του άμεσα χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες.
  • Ελεύθερη επιλογή ιατρού από το ν ασθενή.

Περιβάλλον
  • Άμεση προτεραιότητα στη δημιουργία δασολογίου και την αυστηρή εφαρμογή του.
  • Ενσωμάτωση της χωροφυλακής και των θυροφυλάκων σε ένα ενιαίο σώμα δασοφυλακής η οποία εκτός των θερινών μηνών θα αναλαμβάνει έργα αναδασώσεων, αναχωματώσεων, δημιουργίας αντιπυρικών ζωνών καθώς και τη προστασία του φυσικού πλούτου στο σύνολο του. Κατά τη θερινή περίοδο θα ενισχύεται με αποσπασμένα τμήματα της πυροσβεστικής και υπό το συντονισμό της πολιτικής προστασίας, θα επιφορτίζεται με το κυρίως έργο της κατάσβεσης πυρκαγιών.
  • Κατάρτιση εθνικού σχεδίου διαχείρισης απορριμμάτων και αποβλήτων, με προτεραιότητα στην ανακύκλωση σε όλη την επικράτεια, και την ασφαλής απόθεση των τοξικών αποβλήτων.
Μεταναστευτική Πολιτική

  • Καταγραφή των λαθρομεταναστών και έκδοση άνευ όρων (με την εξαίρεση διεθνών ενταλμάτων σύλληψης) προσωρινής άδειας παραμονής η οποία με το πέρας μιας τριετίας θα μετατρέπεται σε αμετάκλητη και θα δίνονται πλήρη πολιτικά δικαιώματα (τα οποία συνεπάγουν ελευθερίες, δικαιώματα και ευθύνες).
  • Κατά τη διάρκεια της τριετίας, σοβαρές ποινικές πράξεις κι άλλες κατηγορίες αδικημάτων, επισύρουν τη διαδικασία επαναπατρισμού.
  • Αυτόματη παροχή ιθαγένειας σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα ανεξαρτήτου του καθεστώτος νομιμότητας των γονέων τους.
Βέβαια, επειδή τα αγαπημένα μας πολιτικά πρόσωπα έχουν να κάνουν κι άλλα πράματα και τα περισσότερα από τα παράπανω τα έγραψαν σε χαρτοπετσέτες και λαδόκολλες, είναι προφανές πως υπάρχουν πολλές ελλείψεις και κενά. Υπόσχονται όμως πως άμα γίνουν επαναληπτικές, θα σκεφτούν μερικές ακόμη ιδέες, όχι βέβαια πως έχει σημασία, αφού είναι διατιθεμένοι να συνεργαστούν με οποιοδήποτε κόμμα. Τόσο πουτάνες είναι.