Συνέχεια

Πέντε παρά επτά. Ετοιμάζω λίστα προϊόντων για αποστολή. Ρύζι, μακαρόνι, γάζες, ιώδιο, κονσέρβες, γάλα εβαπορέ. Η εμπιστοσύνη μου στον κρατικό μηχανισμό έχει πέσει τόσο χάμηλα, που μάλλον θα τα στείλουμε στον Ερυθρό Σταυρό. Έχουμε ήδη αποφασίσει το ποσό της κατάθεσης που θα κάνουμε αύριο στον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος. Δεν είναι παρά το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε. Την πραγματική συνεισφορά την προσφέρουν όσοι είναι στους τόπους κρίσης αυτοί τη στιγμή. Πυροσβέστες, στρατιώτες, γιατροί, εθελοντές. Το λίγο που μπορούμε από την ασφάλειά μας να βοηθήσουμε, είναι να τους προμηθεύσουμε με τα εφόδια που χρειάζονται για να συνεχίσουν με το έργο τους. Εκεί που αποτυγχάνει το κράτος, να ενισχύσουμε την προσπάθεια των ανιδιοτελών. Δεν είναι η ώρα να κρίνουμε από που έρχεται η βοήθεια και ούτε να μιλάμε για χορηγίες. Η κατάσταση είναι απελπιστική και πρέπει να το καταλάβουμε.
Οχτώ και είκοσιεφτά: Ολοκληρώθηκε η παραγγελία για τον Ερυθρό Σταυρό. Καλώς εχόντων των πραμάτων, αύριο απόγευμα θα τα παραλάβουν. Αύριο το πρωί θα κάνουμε και την κατάθεση. Αυτονοήτα πράματα και ανάγκες, τις καλύπτουν ιδιώτες και εθελοντές. Το Υγεία στέλνει είκοσι γεννήτριες στα χωριά χωρίς ρεύμα. Τόσο δύσκολο ήταν να το σκεφθεί ένα Υπουργός, ένας Περιφερειάρχης, ένας Νομάρχης; Τίτλοι και δάφνες μιας πολυσύνθετης και ασυννενόητης εξουσίας. Έχω αρχίσει να ασχολούμαι με τη διπλωματική και πάλι. Λίγα πράματα. Αργότερα θα ετοιμάσω και τις τιμές για το 2008. Ακόμα μου φαίνονται ασήμαντα, αλλά τα κάνω περισσότερο αυτόματα παρά με προσοχή. Απλά για να γίνουν, να περάσει λίγο η ώρα. Τα μέτωπα σε Εύβοια και Ηλεία συνέχιζονται αδιάκοπα, ενώ προκύπτουν και νεότερα σε άλλες περιοχές της Ελλάδος τα οποία αντιμετωπίζονται. Η γενική αίσθηση είναι πως παρόλω την ένταση των ανέμων, πλέον δεν απειλούνται ανθρώπινες ζωές, αν και τίποτα δεν είναι σίγουρο. Φαίνεται όμως πως σταδιακά τα πύρινα μέτωπα και οι εντάσεις τους πέφτουν στα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα. Μόνοι οι ίδιοι οι πυροσβέστες είναι σε θέση να γνωρίζουν σε τι εξάντληση βρίσκονται. Η υγρασία είναι και πάλι αποπνικτή εδώ.
Δέκα και έντεκα. Εχώ σταματήσει σχεδόν να κοιτάω ειδήσεις. Όσο σβήνουν οι πυρκαγιές, τόσο πιο έντονα εκφράζεται η οργή. Πλέον εκτοξεύονται ευθέως κατηγορίες, ενώ σύντομα θύματα κριτικής θα πέσουν και υπηρεσιακοί λειτουργοί. Η έκταση της παραπληροφόρησης και των ψεμμάτων είναι προκλητική. Μοναδικό αντίβαρο στο θυμό η προσφερόμενη χειραγώγηση με κατεύθυνση την αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους πυρόπληκτους. Ο πολιτικός κόσμος παροτρύνει τους πολίτες να κάνουν το έργο της πολιτείας. Πως είναι δυνατόν να πετύχει όμως ο κόσμος, αφού έχει αποτύχει να δημιουργήσει μια κοινωνία όπου τέτοιες ανάγκες θα καλύπτονταν από το οργανωμένο κράτος; Ο Ρουσόπουλος ουσιαστικά παραδέχθηκε πως οι μέχρι σήμερα ισχύουσες διατάξεις για τις αποζημιώσεις πλήττονταν από τη γραφειοκρατία. Ο παροξυσμός και η ανευθυνότητα συνεχίζονται με τη κυβέρνηση (πολιτικοί και δημοσιογράφοι) να συντηρούν το σχήμα τρομοκρατία, αλληλεγγύη και αναστολή ευθυνών, και την αντιπολίτευση να αντιτείνει ακυβερνησία, ανικανότητα και στήσιμο κρεμάλας. Όλοι τρέχουνε να προλάβουνε ψήφους και νούμερα τηλεθέασης, αναζητούν το κέρδος σε κάθε πιθανή άκρη του παρανοϊκού κόσμου που οι ίδιοι αναπλάθουν κάθε μέρα. Κανείς δεν στέκεται να αναλογιστεί τις ευθύνες του, να εκτιμήσει τις ενέργειες του, να σκεφθεί τη προσφορά του. Μυστηριωδώς όλα τα στελέχη του πολιτικού μας κόσμου έχουν κάνει υπεράνθρωπες ενέργειες για τη προστασία των πολιτών και του περιβάλλοντος, όλοι έχουν εκτελέσει το έργο τους άριστα, όλοι θεωρούν τα κατορθώματά τους επιτυχή και ευεργετικά. Καθόλου μυστηριωδώς τους ενισχύουμε, τους εκτιμούμε, τους εκλέγουμε, ακόμα και τους προστατεύουμε. Είναι όντως άξιοι εκπρόσωποί μας και μας αξίζουνε. Δε σκέφτομαι καθαρά. Θα συνεχίσω λίγο με τη διπλωματική.