Dear diary, καλά τους τα έχωσα εκεί στα Βαλκάνια. Έ μα πια, με έχουν αποτρελάνει. Από τη μια είναι εκείνοι οι σκατογραικοί να απειλούν με βέτο. Πάω για διακοπές στο Athens, βέτο μου λένε. Παίρνω τηλέφωνο τη Ντόρα -που μου ρίχνει και καμιά εικοσαριά πόντους το φρικιό- να της πω μια καλημέρα, βέτο μου λέει. Βέτο έδω, βέτο εκεί, με έχουν πρήξει. Κι από την άλλη έχω εκείνους τους βλάχους που φτιάχνουν εκείνη τη σαλάτα, τη πως της λένε, να δίνουν το όνομα εκείνου του gay warlord στο αεροδρόμιο τους και να λένε μαλακίες στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Και σε ρωτάω dear diary, εγώ φταίω; Αφού την είδα την ταινία, είδα κι τους 300, για να δω πως είναι και η Sparta, για να έχω ένα μέτρο σύγκρισης. Ξέρω what the hell is going on. Και σε ρωτώ dear diary, who the fuck was Alexander the Great, and what is so great about him, 'cause it ain't his penis, I 've seen the freaking movie!
Νιώθω λίγο άβολα όμως, γιατί βγήκαν διάφοροι και με κατηγορούν πως είμαι δήθεν ανιστόρητος και ισοπεδωτικός, και δήθεν αυτά που λέω δεν διέεπονται από το διαλλακτικό πνεύμα της διπλωματίας. Και εγώ τι είπα δηλαδή, σιγά το πράμα. Πως ο Alexander the (what is so fucking) great (about him?) ήταν σφάχτης και νεποτιστής, και δεν διέδωσε τα δημοκρατικά ιδεώδη στην αναιμική του αυτοκρατορία. Κάτι σαν τon George Bush ρε παιδί μου. Αλλά πολύ κούραση σου λέω αγαπητό μου ημερολόγιο αυτοί οι πούστηδες οι Βαλκάνιοι, τόσο μάλιστα που αναπολώ the good old days που ρίχναμε τις βόμβες στα γαμώσπιτά τους. Τι αγαπητό μου diary; That was another country? Whatever αγαπητό μου ημερολόγιο, εγώ θυμάμαι τότε που ο Xavier Solana αράδιαζε τις μπούρδες περί collateral damage και βγαίνανε οι Σέρβοι με τους black&white κύκλους, όμορφες εποχές. Αλλά τίποτα αυτοί οι πούστηδες, pardon my French!!! Εμείς τους θέλουμε στη στοργική και τρυφερή αγκαλιά του ΝΑΤΟ και αυτοί αλληλοτσακώνονται σαν τους nigga's in the hood. Είπαμε divide and conquer, Panx Americana και τα λοιπά, αλλά όχι και έτσι ρε παιδί μου. Ειδικά αυτοί οι κάφροι οι γραικοί, που μου το παίζουν και ευρωπαίοι, δεν μπήκαν καν στο κόπο να λύσουν το θέμα την εποχή που ακόμα η Δήμητρα Παπαδοπούλου έγραφε επεισόδια για τους Απαράδεκτους. Αντιθέτως βγαίνανε στους δρόμους και κάνανε συλλαλητήρια και τώρα τα λούζομαι εγώ, γαμώ το Σαμαρά μου, γαμώ!
Νιώθω λίγο άβολα όμως, γιατί βγήκαν διάφοροι και με κατηγορούν πως είμαι δήθεν ανιστόρητος και ισοπεδωτικός, και δήθεν αυτά που λέω δεν διέεπονται από το διαλλακτικό πνεύμα της διπλωματίας. Και εγώ τι είπα δηλαδή, σιγά το πράμα. Πως ο Alexander the (what is so fucking) great (about him?) ήταν σφάχτης και νεποτιστής, και δεν διέδωσε τα δημοκρατικά ιδεώδη στην αναιμική του αυτοκρατορία. Κάτι σαν τon George Bush ρε παιδί μου. Αλλά πολύ κούραση σου λέω αγαπητό μου ημερολόγιο αυτοί οι πούστηδες οι Βαλκάνιοι, τόσο μάλιστα που αναπολώ the good old days που ρίχναμε τις βόμβες στα γαμώσπιτά τους. Τι αγαπητό μου diary; That was another country? Whatever αγαπητό μου ημερολόγιο, εγώ θυμάμαι τότε που ο Xavier Solana αράδιαζε τις μπούρδες περί collateral damage και βγαίνανε οι Σέρβοι με τους black&white κύκλους, όμορφες εποχές. Αλλά τίποτα αυτοί οι πούστηδες, pardon my French!!! Εμείς τους θέλουμε στη στοργική και τρυφερή αγκαλιά του ΝΑΤΟ και αυτοί αλληλοτσακώνονται σαν τους nigga's in the hood. Είπαμε divide and conquer, Panx Americana και τα λοιπά, αλλά όχι και έτσι ρε παιδί μου. Ειδικά αυτοί οι κάφροι οι γραικοί, που μου το παίζουν και ευρωπαίοι, δεν μπήκαν καν στο κόπο να λύσουν το θέμα την εποχή που ακόμα η Δήμητρα Παπαδοπούλου έγραφε επεισόδια για τους Απαράδεκτους. Αντιθέτως βγαίνανε στους δρόμους και κάνανε συλλαλητήρια και τώρα τα λούζομαι εγώ, γαμώ το Σαμαρά μου, γαμώ!Ευτυχώς που οι Sugababes βγάλανε καινούριο δίσκο και έχω κάτι ευχάριστο να ασχολούμαι. Βέβαια αγαπητό μου diary έχω μια απορία. Άραγε μετά από 2000 πως θα μας θυμάται εμάς η ιστορία; Και γιατί βρίζω τόσο πολύ;
No comments:
Post a Comment