Όταν τα λέμε εμείς...

... μας λέτε περίεργους, αντικοινωνικούς, περιθωριακούς και γραφικούς. Τώρα που τα λέει ο πρόεδρος της δημοκρατία σας τι λέτε; Πως έχει αλτσχάϊμερ;

'Αγαπητοί μου συμπολίτες, σε λίγες ώρες αποχαιρετάμε μια χρονιά ορόσημο, όχι μόνο για την πατρίδα μας αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο. Μια χρονιά δύσκολη που εκδηλώθηκαν κλυδωνισμοί πρωτοφανούς έντασης στην παγκόσμια οικονομία.Και που τις τελευταίες μέρες της παρακολουθούμε συγκλονισμένοι ένα λουτρό αίματος που φαίνεται να έρχεται από άλλες σκοτεινές εποχές.

Η χρονιά που φεύγει κατέδειξε ότι πλέον δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε μπροστά σε μια σειρά από παθογένειες, δυσλειτουργίες ενός πολιτισμικού πρότυπου, η «πτώχευση» του οποίου είναι πλέον κοινώς παραδεκτή. Σ' αυτή τη βεβαρημένη συγκυρία ο «απόηχος» του 2008 κάθε άλλο παρά μας εφησυχάζει. Μας προβληματίζει και μας ανησυχεί.

Ας ακούσουμε λοιπόν την κραυγή αγωνίας όλων αυτών που ζουν στο περιθώριο, όλων αυτών που ζουν με την ανασφάλεια για το αύριο: Των άνεργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των φτωχών, αυτών που βιώνουν ρατσιστικές συμπεριφορές.

Αλλά και των επαγγελματιών και όλων των εργαζομένων που αισθάνονται την ανασφάλεια καθώς οι προσδοκίες τους από τον χρόνο που φεύγει δεν πραγματοποιήθηκαν. Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τους νέους, ακούγοντας με ευαισθησία και τη δική τους φωνή. Ας συναισθανθούμε το φόβο για το μέλλον τους, μέσα σε έναν άδικο κόσμο που εμείς τους κληροδοτούμε.

Τον κόσμο της οικολογικής καταστροφής του πλανήτη, της οικονομικής κρίσης με το άδηλο εργασιακό και ασφαλιστικό μέλλον, της αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και του άκρατου ατομισμού και ας σκεφθούμε τα στρατευμένα παιδιά μας που υπηρετούν σήμερα την πατρίδα μακριά από τα σπίτια τους, για να ζει και να δημιουργεί με ασφάλεια ο ελληνικός λαός.

Εξάλλου, ο τραγικός θάνατος του 15χρονου Αλέξη και τα όσα ακολούθησαν αποτελούν συνέχεια μιας πορείας γεγονότων που έθεσαν και θέτουν σε αμφισβήτηση τη λειτουργικότητα των θεσμών της ελληνικής πολιτείας. Αγαπητοί μου συμπολίτες, οι ηθικές, πολιτικές και οικονομικές προκλήσεις της εποχής μας είναι πολλές. Για να τις αντιμετωπίσουμε απαιτείται από όλους η εμπέδωση μιας νέας πολιτιστικής και πολιτικής συνείδησης, τόσο ατομικής όσο και συλλογικής, καθώς και η ενεργοποίηση της κοινωνίας, στο σύνολό της.

Απαιτείται ένας νέος τρόπος σκέψης.

Αγαπητοί μου συμπολίτες, εύχομαι το 2009 να είναι μια χρονιά που, με ομοψυχία, θα βαδίσουμε στο δρόμο, όχι μόνο αντιμετώπισης των προβλημάτων, αλλά επίσης της δημιουργίας και της προόδου.

Τις γιορτινές αυτές μέρες η σκέψη μας δεν μπορεί παρά να είναι κοντά σε κάθε αδύναμο, σε κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη, που στερείται, που διεκδικεί κάτι περισσότερο από την Πολιτεία ή που έχει παραιτηθεί από την προσπάθεια μετά από πολλές διαψεύσεις. Είμαι βέβαιος ότι η πατρίδα μας έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει μπροστά με γενναίες αποφάσεις, εθνική συναίνεση στα μεγάλα θέματα, ειλικρινή διάλογο και όραμα για κοινωνική δικαιοσύνη, ευημερία και προκοπή.

Εύχομαι σε όλους, υγεία και προσωπική ευτυχία. Ιδιαίτερα στους απόδημους Έλληνες που διαφημίζουν τον ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα της γης.'